Hoeveel vijftigers kunnen zeggen dat ze een beste vriendin hebben die de oorlog nog heeft meegemaakt? Angèle van den Heuvel (57) in elk geval wel. Irene (84) en zij zijn onafscheidelijk.
“Irene kan me over alles raad geven”, vertelt Angèle aan LINDA.
“Irene is honderd, nee duizend procent een voorbeeld voor hoe ik later oud wil worden. Ze huppelt nog dagelijks door het dorp”, mijmert Angèle. “Ze heeft ook Turkse les en gaat nog regelmatig op vakantie. Dat verwacht je toch niet van iemand van 84?”
“Eén keer zijn we samen naar Istanbul geweest. In vijf dagen heeft ze me de hele stad laten zien en de mooiste verhalen verteld. Ze heeft veel meegemaakt en dat boeit mij heel erg. Ze kan overal over meepraten. Echt een vrouw van de wereld.”
“Ik ken Irene nu zo’n vijftien jaar”, vertelt Angèle. “Ik heb een kledingwinkel in Valkenswaard en zij komt daar dagelijks langs. Niet altijd om iets te kopen, hoor, gewoon om in beweging te blijven en een praatje te maken. ‘Blijf bewegen, dan word je honderd’, zegt ze altijd.”
“Ik merkte al snel dat we veel raakvlakken hadden. Ik kijk graag de kat uit de boom en vertrouw mensen niet snel, maar bij Irene zat het meteen goed. Ik weet ook niet waarom; misschien toch haar leeftijd?”
“Onze gesprekken werden diepgaander, we gingen – en gaan – ook weleens samen lunchen. Voor ik het wist hadden we een hechte vriendschap opgebouwd. Veel mensen denken dat ze mijn moeder is, omdat we qua uiterlijk zo op elkaar lijken. Ik noem haar voor de lol ook ‘mam Irene’. Dat vindt ze wel grappig.”
Lizzy (27) ontmoette haar beste vriendin op de kermis: 'Een botsing veranderde in een vriendschap''
“Maar alle gekheid op een stokje: ik vind het juist fijn om een vriendin te hebben die verder is in het leven. Ze geeft de beste raad, over van alles en nog wat. Ik was altijd heel onzeker, maar door haar adviezen een stuk minder. Irene leert me dicht bij mezelf te blijven en in mezelf te geloven. Mijn band met haar is zo veel dieper dan met veel andere vrienden.”
Toch komt het leeftijdsverschil ook met uitdagingen. “Elke dag denk ik weer: het zou zomaar de laatste keer kunnen zijn. Ze is dan wel vitaal, maar ze kan ook zomaar ineens een hartstilstand krijgen. Ik moet er niet aan denken om haar straks niet meer als vriendin te hebben. Maar dan zegt zij: ‘Zo moet je niet denken. Denk maar aan mijn goede raad.'”
“Toen ik vijftig werd, heeft Irene voor me gespeecht”, vertelt Angèle. “Ik krijg nog steeds tranen in mijn ogen als ik de video terugkijk. Ze noemde je vijftigerjaren het hoogtepunt van je leven, ‘nu het wilde van je jeugd ver achter je ligt en de versluiering van de ouderdom nog ver voor je’. Dat inspireert me dagelijks om te blijven genieten.”
“Irene is niet alleen mijn beste vriendin, maar ook mijn grote voorbeeld. Ik wil zijn wie zij is, worden zoals zij is. Enthousiast, geïnteresseerd en heel erg wijs.”
