Heb je een reis voor de verjaardag van je vriendin betaald, krijg je een dag later een Tikkie van haar. Voor dat ene wijntje van vier euro. De horreur.
Voor de rubriek Tikkie Te Veel spreken we vrouwen met absurde Tikkie-ervaringen.
Vandaag vertelt Romy de Vries* (36) haar verhaal.
Bedrag Tikkie
€7
Betaalverzoek voor
Een wit wijntje
Situatie
Romy gaf een citytrip naar Lissabon cadeau aan een vriendin
“Jarenlang had ik een goede vriendin, ik was zelfs getuige op haar bruiloft. Maar in de loop der jaren verwaterde onze vriendschap. Om weer tijd voor ons tweeën vrij te maken dacht ik: ik neem haar eens mee op vakantie. Een stedentrip naar Lissabon voor drie dagen, inclusief business class-tickets. En dat terwijl ik een modaal inkomen had. Maar ik gunde het m’n vriendin.”
“Zij woonde met haar man en drie kinderen in Deventer. Ze had geen vette bankrekening en zat altijd krap bij kas. Achteraf gezien weet ik dat ze gewoon niet goed met haar geld omging, maar soit. Ik wilde haar een leuke ervaring bieden door haar mee te nemen op een reis.”
“Ik had alles top geregeld. We gingen iedere avond heerlijk uit eten. Het ontbijt, de lunch, het diner: ik betaalde alles, iedere dag weer. Ik heb zelfs voor zo’n 300 euro aan kleding voor haar gekocht. Op de laatste avond zaten we in een wijnbar en dronken we allebei een wit wijntje om de reis goed af te sluiten. Ik was m’n portemonnee vergeten, die lag nog in het hotel. Daarom betaalde zij.”
“Eenmaal terug in Nederland kreeg ik ineens een Tikkie. Van 7 euro. Ja, echt. Voor dat ene witte wijntje. Je kunt niet in iemands portemonnee kijken, en het was mijn initiatief om haar mee te nemen op reis. Ik wilde alles betalen omdat ze geen geld had. Maar in plaats van een bos bloemen of een lieve kaart als dank, kreeg ik een Tikkie terug.”
“Daardoor besefte ik maar al te goed dat ik de vriendschap niet langer wilde onderhouden. Ze kostte me teveel energie én geld. Ik probeerde haar financiële situatie jarenlang te verbeteren door tips te geven en te helpen waar nodig, maar als iemand alleen maar alle energie uit je zuigt, houdt het op. Gelukkig ben ik door de situatie niet verzuurd en is mijn kijk op vriendschappen niet beïnvloed, maar stom is het wel.”
“Ik heb de Tikkie overigens meteen betaald. Ze belde me nog een aantal keren daarna, maar ik nam de telefoon niet meer op. Ik heb haar sindsdien ook nooit meer gezien of gesproken. En da’s maar goed ook. Mijn moeder heeft het er nog steeds over en zegt het jammer te vinden dat ik háár niet heb meegenomen op die reis. Nou, dat vind ik nu ook.”
*De naam van Romy is gefingeerd en bekend bij de redactie.
