Vandaag is het de ‘Nationale dag van lange mensen’. Alle reden om dit interview met Martine Balster (nu 43) nog eens te delen. Zij is maar liefst 2.05 meter lang.
Martine over haar lengte: “Ik heb in elk geval geen trapje nodig bij het ramenlappen”.
Lees ook
Je mag volgens dit onderzoek in je handjes knijpen als je man een stuk langer is
Ik denk het wel. Mijn vader is 1.98 meter en mijn moeder 1.85 meter, best lang voor een vrouw. Mijn broertje is met zijn 2.08 meter zelfs groter dan ik. Ook heb ik een oom van 2.02 meter. Lang zijn is dus iets wat in mijn familie veel voorkomt, ja.
Ik ben altijd groter geweest dan de rest. Op schoolfoto’s stond ik standaard achteraan, zodat ik het minst ver boven de anderen uitstak. Gelukkig werd ik niet gepest met mijn lengte. In ieder geval niet zo erg dat ik er trauma’s aan over heb gehouden. Er werd wel eens “Hé lange!” geroepen, maar erger dan dat was het niet.
De vraag of ik basketbal speel, kan ik niet meer horen. Net zoals de opmerking “Is het koud daarboven”. “Wat ben jij lang zeg!”, ook zo stom. Net alsof ik zelf niet door heb dat ik lang ben. Vroeger vond ik deze opmerkingen vervelend, tegenwoordig stoor ik me er niet meer aan en reageer ik gewoon met de vraag of ze niet wat beters kunnen bedenken.
Nee. Toen ik een jaar of elf werd, kreeg ik de prognose dat ik ongeveer 1.85 meter zou worden. Dat konden artsen berekenen door mijn middenvoetsbeentje te meten. Omdat mijn moeder ook lang is, vond ik die lengte wel te overzien. Dus besloot ik om geen groeiremmers te slikken. Alleen: ik bleef maar groeien. Toen ik al ver voorbij de 1.85 schoot, was het te laat om ze nog te nemen, omdat ik allang ongesteld was geworden. Remmers werken dan niet meer. Vervelend, maar het was nu eenmaal zo.
Het kán heel handig zijn. Als ik iemand kwijt ben bijvoorbeeld, kijk ik met gemak over iedereen heen. Ook heb ik geen trapje nodig bij het ramenlappen. Verder vind ik het leuk dat ik vanwege mijn lengte wordt gevraagd voor interviews en fotoshoots voor kledingwinkels speciaal voor lange mensen.
Kleding kopen was altijd een probleem. Gelukkig komen er de laatste jaren steeds meer speciale winkels die kleding en schoenen verkopen speciaal voor lange vrouwen. Hiervoor liep ik eigenlijk altijd in mannenbroeken rond, nu hoeft dat niet meer.
Ik hoor vaak van mannen dat ze liever geen vrouw willen die langer is dan zijzelf, maar zelf ben ik nog nooit afgewezen om mijn lengte. Ik heb meerdere vriendjes gehad, maar die relaties gingen altijd uit om andere redenen. Ik ben wel eens een man tegengekomen in de wandelgangen die mij niet zag zitten omdat ik lang ben, maar ik vond die man zelf ook niet leuk. Ik ben nu getrouwd met een man van 1.85 meter. Voor hem is mijn lengte helemaal geen probleem.
Mijn lengte. Ik vond het heel vervelend om altijd boven iedereen uit te torenen en ook dat ik altijd werd aangestaard. Door mijn onzekerheid liet ik me niet graag fotograferen en liep ik altijd een beetje krom om mijn lengte te verhullen. Hierdoor is mijn rug licht vergroeid. Hoewel ik er vroeger onzeker over was, ben ik nu juist trots op mijn lengte. Ik heb geleerd mezelf te accepteren zoals ik ben. Die lengte, ik kan daar niks aan veranderen. Door de vergroeiing in mijn rug kon ik niet meer lang rechtop lopen of zitten. Nu gaat dat een stuk beter. Ik oefen er iedere dag mee en als de rugpijn heel erg wordt, ga ik naar de fysiotherapeut.
Sneakers. Maar er zijn momenten dat ik een klein hakje draag. Soms kom je daar niet onderuit, bijvoorbeeld in combinatie met een nette broek. De hakken die ik draag zijn eigenlijk nooit hoger dan twee centimeter. Op mijn trouwdag droeg ik geen hakken. Ik wilde het lengteverschil tussen mijn man en mij niet nog groter maken. Trouwens, die schoenen zie je toch niet onder een lange jurk.
Ja. Ik heb een jaar of acht geleden twee Amerikaanse vrouwen ontmoet die langer zijn dan ik. De één is 2.09 meter en de ander 2.11 meter. Via een kennis kwam ik met hen in contact. We spraken af elkaar in Nederland te ontmoeten. Dat was heel erg leuk. Amerikanen zijn over het algemeen kleiner dan Nederlanders. Voor hen was het dan ook erg leuk om te zien dat er in een klein landje best grote mensen wonen.
