Impact

Neve: “Kijk naar wat je eigen vooroordelen, waarden, normen en overtuigingen zijn en breng die over in je opvoeding. Als jij je kinderen van jongs af aan meegeeft dat bepaalde mensen wel of niet oké zijn, of dat je er helemaal niet over praat dat iedereen gelijk en goed is, dan heeft dat een enorme impact.”

 “Wat ouders zeggen en doen is het eerste referentiekader. Als kind ga je mee met alles wat je zij zeggen. Niemand van hen zegt: ik ben ontzettend racistisch. Maar als zij de hulp in de huishouding als een voetveeg behandelen of bij Opsporing Verzocht zeggen: ‘Zeker weer een Marokkaan’ dan geef je dat aan hen mee.”

Volgens Neve is het heel belangrijk om te praten. “Haal de dingen aan die je ziet. Praat met je kind over Zwarte Piet. Kun je je voorstellen dat het voor mensen wel of niet leuk is? Zoek samen op hoe mensen in andere landen eruit zien. Daarmee maak je het bespreekbaar dat iedereen gelijk is – en toch anders – en maak je ze met andere culturen vertrouwd.”

Lees ook
Meer dan helft van de mensen maakt zich onbewust schuldig aan racisme

Onderscheid

Dat is ook volgens pedagoog en trainer Minchenu Maduro heel belangrijk. Kinderen zijn volgens haar net sponzen. In het begin maken zij nog helemaal geen onderscheid. Dat ontstaat pas als ze de eerste negen maanden alleen maar aan eenzelfde soort mensen worden blootgesteld. “Dan gebeurt er iets in de hersenen dat ze meer affiniteit voelen met deze groep.”

Om dit te voorkomen kun je volgens haar verhalen vertellen. “Daar kun je niet vroeg genoeg mee beginnen. Prentenboekjes zijn vaak ook heel wit, dus kies er bewust één met ook illustraties van mensen met verschillende huidskleuren en verhalen over zwarte mensen.”

Lees ook
Deze foto van Black Lives Matter-activist gaat de wereld over

Bewust

Maar ook het tekenen van mensen in verschillende kleuren, het aanbieden van donkere poppen, het vertellen over de geschiedenis en bezoeken van bijvoorbeeld het Tropenmuseum kunnen helpen om kinderen meer bekend te maken met andere culturen. “Je moet je er constant bewust van zijn, want gelijkheid is geen automatisme. Dat is vooral bij witte ouders zo, omdat het voor hen niet elke dag speelt.”