Aantal verzoeken voor euthanasie bij Levenseindekliniek stijgt

Aantal euthanasieverzoeken Levenseindekliniek stijgt

04.09.2019 | 07:40 UUR | Justine Wouterson

Het aantal euthanasieverzoeken bij de Levenseindekliniek is dit jaar met 15 procent gestegen ten opzichte van 2018. Dat is opvallend, omdat het aantal euthanasiegevallen landelijk gezien juist stabiliseert.

Volgens de kliniek heeft de stijging deels te maken met de verscherpte houding van justitie ten opzichte van euthanasie. Dat schrijft de Volkskrant.

Stijging verzoeken euthanasie

Een paar jaar geleden leek het aantal euthanasieaanvragen bij de kliniek te stabiliseren rond de 210 per maand. Sinds begin dit jaar komen er maandelijks gemiddeld 256 euthanasieverzoeken binnen. In juli was er een record van 308.

‘Artsen zijn angstiger’

De kliniek werd in 2012 opgericht als een vangnet voor patiënten die bij hun eigen arts geen gehoor vinden met hun euthanasieverzoek. “Er is duidelijk iets aan de hand met de euthanasiezorg in Nederland. Artsen zijn angstiger geworden”, zegt bestuurder Steven Pleiter tegen de krant. “Ze sturen meer patiënten naar ons door.”

Arts veroordeeld voor moord

De onrust is begonnen doordat het Openbaar Ministerie in 2017 een strafrechtelijk onderzoek instelde naar een verpleegarts die euthanasie had uitgevoerd bij een 74-jarige alzheimerpatiënte, die een wilsverklaring had opgesteld toen ze nog helder was. De arts moest eind augustus voor de rechter verschijnen. Het OM stelde toen dat arts moet worden veroordeeld voor moord, omdat ze de euthanasie niet heeft besproken met de zwaar dementerende vrouw.

Lees ook
Artsen worden voorzichtiger met euthanasie na vervolging huisarts door OM

Nieuwe naam

Het Expertisecentrum Euthanasie is sinds woensdag de nieuwe naam van de Levenseindekliniek. Met de wijziging wil de organisatie meer duidelijkheid creëren over de aard van haar werkzaamheden. De Levenseindekliniek werd zeven jaar geleden opgericht als tijdelijk project. “Al snel werd duidelijk dat mensen niet naar een kliniek in Den Haag willen om te sterven”, zegt Pleiter. “Dat doen ze liever thuis, in hun eigen vertrouwde omgeving. Er is dus nooit echt sprake van een kliniek geweest.”