Ron Fresen (62) stopt na acht jaar als politiek verslaggever van het ‘NOS Journaal’. Hij blijkt ongeneeslijk ziek. Maar, zegt Fresen, de grootste reden voor zijn vertrek is zijn cynisme tegenover de Nederlandse politiek.
Dat vertelt hij vrijdagavond in Jinek.
De politiek duider stopt per 1 mei met zijn werk bij de NOS vanwege persoonlijke én professionele redenen. Hij wil zijn tijd graag anders besteden: aan zijn kleinzoon, en naar Frankrijk met zijn vrouw. Fresen is al jaren ongeneeslijk ziek en heeft prostaatkanker. Maar dat verhaal is volgens hem sinds donderdag een ‘eigen leven gaan leiden’.
“Sinds gisteren is er een trein over mij heen gedenderd. Ik weet zelf al drie jaar dat ik prostaatkanker heb. Het is een vervelende ziekte – in mijn geval niet meer te genezen – maar ik zit hier en ik voel mij kerngezond. Heb eigenlijk nooit ergens last van en weet dat er nog van alles mogelijk is aan behandelingen. Er is nog voldoende perspectief.”
Het besluit van Fresen om te stoppen wordt donderdagochtend door de NOS wereldkundig gemaakt. Diezelfde dag verschijnt er een interview met de politiek verslaggever, in de Volkskrant. “Dat ging ook over de emoties waarmee je krijgt te maken als je kanker hebt. In de beeldvorming is het: hij stopt, hij is ongeneeslijk ziek, het derde deel kun je invullen. Ik zat ernaar te kijken en dacht: er wordt over mij gesproken alsof ik al bijna dood ben.”
“Er is nog volop perspectief. Dat is wel confronterend: het is heftig als je met dat nieuws naar buiten gaat. Maar alles wel graag in de goede context als het kan. En dat gebeurde gisteren totaal niet.”
Dat de ziekte van Fresen zo lang ‘geheim’ is gebleven, komt doordat hij zich er – naast dat er vele emoties bij komen kijken – ook niet al te veel zorgen over maakte. Wel heeft hij het destijds op de redactie verteld. “Maar ik wilde ook gewoon als Ron Fresen op dat Binnenhof mijn werk kunnen doen. Ik wilde niet overal worden aangesproken met: ‘Hoe gaat het met je?’. Het werk is al pittig genoeg, met alle druk en stress. Daar had ik geen zin in.”
De enige politicus waarvoor Fresen het niet verborgen kon houden, was Mark Rutte. “Dat zegt ook wel weer wat over hem. Ik had vorig jaar zomer die chemokuur gehad en hoopte dat niemand het zou zien. Toevallig kom ik Rutte tegen op het Binnenhof. We stappen samen een lift in en hij zegt: ‘Wat is er met je wenkbrauwen?’. En ik zei: ‘Ik denk te veel in de zon gezeten’. Hij is de enige die ergens gezien heeft – en uitsprak – dat er iets was.”
In zijn boek Acht jaar Achtuur – dat vanaf vandaag in de winkels ligt – schrijft Fresen bang te zijn ‘cynisch te worden’. “Daar komen we op de belangrijkste reden waarom ik tot de conclusie ben gekomen dat ik misschien moet stoppen. Vlak voor de verkiezingen had ik corona, terwijl ik daar graag verslag van had willen doen. Maar thuis merkte ik dat ik het eigenlijk helemaal niet zo erg vond. Dat had ook te maken met het feit dat het de saaiste verkiezingen ooit waren.”
“Een paar weken later kwam het debat rond Rutte en was ik inmiddels wel weer aan het werk. Ik vond het zo’n opgeblazen, overdreven profileringsslag wat daar gemaakt werd. Ik zag de politiek alleen maar met zichzelf bezig zijn, niet met het oplossen van de problemen in het land. Ik ging mij daar steeds meer aan ergeren. Die profileringsdrang, de angst om met elkaar samen te werken. De angst om naar elkaar de luisteren, compromissen te sluiten. Alleen maar elkaar voor rotte vis uit te maken, en jezelf afzetten tegen een ander. Maar ook aan de manier waarop de journalistiek daarmee omging.”
“Ik denk dat het merendeel van Nederland daar ook niet op zit te wachten. Het is veel interessanter om te laten zien: wat zijn eigenlijk de ideeën om de problemen op te lossen? Ik merkte bij mijzelf dat ik mij daar in toenemende mate niet meer prettig over voelde. Het lukt mij niet meer om de politiek te verdedigen, dat heeft verder niks met die ziekte te maken.”
Kijk de hele aflevering terug op RTLXL.
Ron Fresen reageert op hartverwarmende reacties: 'Iedereen bedankt'
