Ria vertelt in Leven Zonder Letters dat ze veertig jaar lang niets op heeft geschreven. Na het overlijden van haar dochter, raakte ze ook haar stem kwijt, waarna ze de stap nam opnieuw te leren lezen en schrijven.
Op de school kreeg ze een opdracht rood onderstreept terug, toen besloot ze nooit meer te schrijven. “Ik wilde die pijn niet meer.”