Verrassing

“De uil was Esthers idee, ze wilde Richard verrassen met iets extra’s op hun trouwdag. Ze is vrij avontuurlijk ingesteld en wilde de dag iets minder formeel maken. We zouden de bruidsmeisjes ineens zo’n grote leren handschoen laten brengen in plaats van de trouwringen. Alleen wij twee en de fotograaf wisten er vanaf. De bruiloft vond plaats op het stadhuis van Dordrecht,  een mooi, statig gebouw. Het idee met de uil paste daar helemaal bij.

De uilenverzorger opperde nog om voor de zekerheid dummy-ringen aan de poten van de uil te binden: “Het gaat meestal wel goed, maar het blijft toch een dier, he”. Maar Esther en ik vonden dat onzin. Als je zo’n uil regelt, moet hij ook meteen de echte trouwringen komen brengen, anders is het een enorme anti-climax. Achteraf snap ik wel dat ze ons waarschuwde.”

De dag

“Flash forward: we stonden klaar op die trap, Richard met de leren handschoen aan. De uil werd losgelaten en meteen teruggefloten, zodat hij een mooie aanvliegroute heeft. Hij kwam netjes in een rechte lijn aanvliegen, maar draaide ineens met een scherpe bocht weg. Waarschijnlijk schrok hij van de heliumballonnen bij het stadhuis. Mijn eerste gedachte was nog dat hij misschien een extra showrondje deed, maar nee. Hij wisselde van koers, maakte vaart en de verwonderde ‘aaah’s van de gasten maakten ineens plaats voor luide ‘ooooh’s. Dat beest vloog recht op een Indische toko af en ja hoor, een enorme klap. Recht tegen een glazen deur.

We dachten meteen dat het beest dood zou zijn, dus ik rende samen met de verzorger die kant op. Voordat we aankwamen was de uil alweer opgekrabbeld en stond een kleine Indische man heel hard ‘ksssttt, ksssttt’ te sissen naar dat arme dier. We schrokken enorm, maar het had tegelijkertijd ook iets ontzettend komisch.

Het was een enorme dreun, dus de verzorger checkte de uil meteen. Zijn vleugels waren niet gebroken en verder leek alles oké, wonder boven wonder. De trouwringen zaten gelukkig nog vast aan zijn poten, dus die heb ik toch zelf maar even aan het bruidspaar overhandigd.”

Tot de dood ons scheidt?

“Ze zijn nog steeds getrouwd, de gecrashte uil heeft gelukkig geen impact gehad op hun huwelijk. Richard kon de verrassing gelukkig wel waarderen, het heeft de dag echt onvergetelijk gemaakt. Elke keer als nu een bruiloft ter sprake komt, drijft dit verhaal meteen weer naar boven.

We spelen voorzichtig met het idee om volgend jaar de dag nog eens dunnetjes over te doen met een kleine groep. Leuk, voor hun tienjarig jubileum. Dan gaan we op dezelfde plek staan en huren we dezelfde uilenverzorgers in – kijken of het dan wél goed gaat.”

Oproep

Heb jij ook nog een goed verhaal liggen over een beroerd verlopen bruiloft? Deel het op LINDA.nl. Mail in het kort jouw verhaal samen met je naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s naar ellen.hensbergen@linda.nl.

Lees ook
Michelle: ‘Ik heb mijn man tijdens de bruiloft amper gezien of gesproken’