In ‘Bezorgd’ vertelt de Tsjechische Lucy over haar werk als orderpicker in een kledingdistributiecentrum. Ze werkt er al ruim 10 jaar en heeft alles wel al een keer gezien. Als ze retouren verwerkt komen zij en haar collega’s regelmatig gekke dingen tegen.
“Rijbewijzen, sleutels en zelfs een keer een luier”, doet Lucy een boekje open over de inhoud van de pakketjes.
Haar collega vult haar lachend aan: “Ik vond een keer een zwangerschapstest.” Naast de items die niet thuishoren in de retourzendingen verbazen ze zich vaak over de staat van de kleding die ze terugkrijgen. Heel veel mensen sturen de kleding terug ‘omdat de maat niet juist is’, zo leggen de vrouwen uit, maar vaak is dat helemaal niet het geval.
Lucy en haar collega’s hebben het altijd door als de kleding gedragen is: het ruikt gewassen, het stinkt of is gewoon simpelweg smerig. De werkneemsters vragen zich af of mensen zich niet schamen voor dit gedrag. Het lijkt of de consumenten zich niet realiseren dat echte mensen de kleding verwerken en zo al die gedragen kleding moeten aanraken. Lucy beschrijft dat mensen bijvoorbeeld een topje naar een kerstfeestje dragen, maar het dan niet meer nodig hebben en dus terugsturen. “Ik vind dat slim van de mensen, maar niet zo leuk.”
Het is een droom van de orderpicker om een keer medewerker van de maand te worden. Dat is haar in het afgelopen decennium bij het bedrijf nog niet gelukt. Nu is het na jaren trouwe dienst eindelijk zo ver. “Nu ben ik een beetje emotioneel, dat had ik het echt niet verwacht.”
Zoveel kost het 'gratis' retour sturen van jouw pakketjes
Lucy is niet de enige arbeidsmigrant die voor het bedrijf werkt. Zij en haar collega’s uit bijvoorbeeld Polen en Roemenië kunnen met het Nederlandse minimumloon vaak drie keer zoveel verdienen als in hun thuisland. Inmiddels heeft ze een gezin en voelt ze zich hier gelukkig. “Ik heb de deur naar Tsjechië gesloten. Ik heb een kind met een Nederlander” Toch mist ze het land en haar familie. “Ik vind het jammer dat ik mijn familie maar een paar keer per jaar zie. Mijn ouders worden ouder en ouder.”
Maar ze ziet zichzelf niet terugkeren en wil in Nederland verder aan de toekomst bouwen. “Ik wil naar de Nederlandse school om nog beter Nederlands te leren.” Dan heeft Lucy qua werk meer keuze denkt ze. Als ze de taal nog beter machtig is gaat ze verder kijken naar wat ze wil doen. “Misschien vertalen voor mensen.”
Bezorgd terugkijken? Dat kan hier.
Europese burgers starten campagne voor 'leefbaar loon' in kledingindustrie
