Klaas van Eerden en zijn vrouw Anna zijn heel gelukkig met elkaar, maar dat is weleens anders geweest. In 2019 gingen de twee tijdelijk uit elkaar.
Volgens de cabaretier had dat deels te maken met de ingreep die zijn vrouw moest ondergaan.
Klaas van Eerden over de relatiebreuk
Vanwege het aanwezige BRCA1-gen in haar lichaam, liet Anna haar borsten en eierstokken preventief verwijderen. “Dat had best impact op haar, terwijl ik meer in de wedstrijd stond van: we gaan het oplossen en dan kunnen we weer door”, vertelt hij aan De Telegraaf.
Dat komt omdat de ouders van Klaas ooit hun kind, zijn broer, verloren en in zijn ogen bestond er dus niets ergers dan dat. “In dat licht viel al het andere wel mee. Maar zo is het natuurlijk niet. Ik ben daarom gestopt om vervelende dingen die mij, vrienden of familieleden overkomen langs de meetlat te leggen van een verloren kind. Anders zet je problemen alleen maar weg als ‘niet belangrijk’. Ik besef nu dat ieder mens het anders ervaart.”
Soulmates
De periode dat ze uit elkaar zijn, doet hen uiteindelijk wel goed. “Als je uit elkaar bent, denk je: van wie houd ik nu eigenlijk het meest? Dat is voor mij altijd Anna gebleven. Ook in die periode. Ik leerde veel over mezelf. En over wat ik miste. Dat we, ondanks de verschillen, toch soulmates zijn die niet overal hetzelfde over hoeven te denken.”
Klaas en Anna hebben twee dochters en zijn heel gelukkig samen. “Ik heb fantastisch werk, woon in een leuk huis, de kinderen gaan lekker, mijn vrouw is gelukkig. Het is allemaal redelijk goed gekomen.”
Weer op de planken
Na tien jaar staat de cabaretier weer op de planken met zijn nieuwe show Blijven drijven. De voorstelling gaat over de verdrinking van zijn broer op jonge leeftijd en een ongeluk in Thailand in 2016 dat hemzelf bijna het leven kostte.
“Mijn ouders hebben me eerlijk verteld hoe ik ben ontstaan. Als mijn broer niet was verdronken, dan was ik er nooit geweest. Een boodschap die ze mij nooit hadden moeten brengen, want wat heeft een kind daaraan? Zelf zou ik dat als vader nooit hebben gedaan. Dan zou ik er iets van hebben gemaakt als: we weten niet hoe het zou zijn gelopen als het niet was gebeurd. Die familiegeschiedenis en mijn eigen ongeluk bleven lang rondspoken in m’n hoofd. Daar moest ik iets mee.”