‘Hij heeft voor het eerst sinds we elkaar kennen vandaag niets van zich laten horen’,  jammert vriendin J.

“Het is zondagavond!”, stel ik haar gerust. “Hij zit lekker naar sport te kijken, of misschien zit zijn vrouw de hele tijd naast hem op de bank…”

Een clandestiene relatie brengt veel obstakels met zich mee.

“Nee, ik denk dat hij er geen zin meer in heeft. Hij laat het doodbloeden”, weet ze plots zeker. “Of… misschien heeft hij wel een ander!”

“Uh… jij bent die ander”, wrijf ik haar zachtjes in.

“Ja, maar misschien heeft ‘ie meerdere vriendinnen! Doet hij net of hij het druk heeft met zijn gezin, maar ben ik ondertussen nummer zoveel in zijn agenda.”

We zitten met ons vaste ploegje vriendinnen. Een van hen is allerminst van plan haar gerust te stellen. “Luister schat, if they cheat with you, they cheat on you.”

“Kan ook zijn dat zijn vrouw erachter is gekomen”, oppert een volgende. “En je begrijpt dat hij je dan laat vallen als een hot potato!”

Ik kan haar niet helemaal ongelijk geven. Als het overspel ontdekt wordt, volgt er doorgaans een flinke huwelijkscrisis. Hij trekt het boetekleed aan, beweert dat hij beseft wat hij op het spel heeft gezet en ‘oh wat een spijt’. De minnares wordt al dan niet tijdelijk aan de kant gezet, want voorlopig houdt zijn vrouw hem met argusogen in de gaten. Echter, binnen een jaar begint alles weer van voor af aan. Als vreemdgaan erin zit, zit het erin.

Ik heb maar één man gehad voor wie ik mijn handen in het vuur zou steken. Niet omdat hij zo ontzettend veel van me hield, want dat staat er vaak los van, maar het zat er niet in. Voor alle anderen zou ik mijn pink nog niet in een kaars houden. Daarom druk ik een serieuze geliefde van meet af aan twee dingen op het hart: gebruik altijd een condoom en vertel het me nooit.

Ik heb er geen zin in om iemand zijn biechtstoel te zijn. Heb je een kwaad geweten, deal er dan mee, veeg het niet schoon aan mij. Tenzij ik er oprecht naar vraag, want dat betekent dat ik een onderbuikgevoel heb. Op zo’n moment stel ik eerlijkheid enorm op prijs.

De eerste man met wie ik samenwoonde, was een jokkebrok. Hij was tennisleraar. Blond, zongebruind, snelle auto. Het cliché. De dames waren dol op hem. Vaak was er de gezellige borrel na een partij gemengd dubbel. Niet met mij want ik tennis niet. Ik had destijds een paard en stond liever de stal uit te mesten dan te hijsen aan de toog van de tennisclub.

Op een avond kwam ik vrij laat thuis en vond ik mijn geliefde in de keuken terwijl er een onbekende juffrouw op het aanrecht zat. “Dit is Francine. Ik geef haar les”,  zei hij vrolijk. “We zijn samen een appeltaart aan het bakken.” Zij zat al net zo blij te zijn. Op míjn aanrecht! Waar ze net sex op hadden gehad. Ik rook het. Net zo sterk als de appeltaart in de oven. “Hi Francine”, zei ik. Ik was er beduusd van. In eerste instantie voelde ik woede opkomen naar het meisje op het aanrecht. Maar wat kon ik haar kwalijk nemen? Niets. Integendeel. Ik begreep haar heel goed. Zij hield van hetzelfde als waar ik van hield. Hoe kon ik daar nu boos om worden?

Mijn geliefde ontkende dat er iets aan de hand was. Dat maakte me onzeker wat uitmondde in jaloezie. Een enorm giftige emotie. Ik ging dingen narekenen. Die avond dat hij zei dat hij een vergadering had, was dat waar of was hij bij haar? Eerlijkheid had de angel eruit kunnen trekken, maar nu was ik het vertrouwen kwijt. Uiteindelijk besloot ik mijn koffer, onze hond en mijn auto te pakken. Voor alle menselijke zwakheden kan ik begrip opbrengen, behalve voor liegen.

“Wat vind jij?” Ik word in een klap weer in het heden getrokken. J. Kijkt me vragend aan.

“Waarvan?”

“Denk jij dat Gerben een ander heeft?”

“Welnee joh, daar heeft hij helemaal geen tijd voor”, sus ik de paniek.

“En hoe zit het met die Mehmet van jou?”, vraagt ze dan. “Vertrouw jij hem?”

“Ik vertrouw op mezelf”, antwoord ik. “Dat ik mijn grens weet te trekken. Om van hem weg te gaan als het niet goed voelt. Ik vertrouw erop dat ik heel als hij mijn hart breekt. Dus vertrouwen heeft eigenlijk niets met hem te maken. Hij is een externe factor.”

J. kijkt me even glazig aan. En vraagt vervolgens aan de anderen: “Weet een van jullie hoe ik zo’n app op zijn telefoon kan installeren zodat ik al zijn appjes kan uitlezen?”

Sophie* (58) is journalist, moeder en columnist bij LINDA.nl. Ze is volop aan het daten en neemt je mee in haar ervaringen met dating-app Tinder. De volgende aflevering verschijnt vrijdag 23 april om 20.00 uur op LINDA.nl. 

Lees ook
‘De getrouwde minnaar moet zijn overspel zo snel mogelijk in het doucheputje laten verdwijnen’