De 38-jarige Danella Gallegos uit New Mexico, Amerika, lag dagenlang in een kunstmatige coma. Wanneer ze is opgegeven door haar artsen, knippert ze op het allerlaatste moment met haar ogen. Net op het moment dat ze op de operatietafel ligt om haar organen te doneren.
Dat noemen we nou een engeltje op je schouder hebben.
Terwijl de familie van Gallegos al afscheid van haar had genomen, bleek de vrouw niet meer in coma te zijn. Toch eiste een coördinator van de donororganisatie dat het team ‘gewoon moest doorgaan’ met de procedure. Hij wilde haar organen hebben. De artsen weigerden echter en redde daarmee haar leven.
Drie jaar later is Gallegos volledig hersteld. “Ik ben zó dankbaar dat de artsen niet hebben geluisterd”, zegt ze in gesprek met Daily Mail. “Het is surrealistisch om te beseffen dat ik er nu niet meer geweest zou zijn als ze hun bevelen wel hadden opgevolgd.”
De schrik onder het medisch personeel was groot toen Gallegos, terwijl ze op de operatiekamer lag, ineens met haar ogen begon te knipperen. De coördinator die namens de donorbank bij de ingreep aanwezig was, drong erop aan dat het team morfine zou toedienen en de orgaanverwijdering tóch zou voortzetten. De artsen weigerden echter, vermoedend dat Gallegos bij bewustzijn was, en dus nog leefde.
Wat volgde, is een opmerkelijk herstel. Tegen alle verwachtingen in knapte ze op. Volgens haar familie waren er al eerder subtiele signalen dat ze nog ‘iets meekreeg’ terwijl de artsen haar hadden opgegeven: tranen in haar ogen, minimale reacties op aanraking. Toch was het proces voor orgaandonatie al in gang gezet en had haar familie ingestemd met de verwijdering.
Gallegos’ verhaal staat niet op zichzelf. In de VS groeit de kritiek op de snelheid waarmee patiënten soms worden opgegeven. Er zijn meerdere gevallen bekend van mensen in een coma die vlak voor een geplande orgaandonatie tekenen van leven gaven. Soms komt dat te laat. Zo overleed de 42-jarige Misty Hawkins tijdens een operatie, toen bleek dat haar hart nog klopte terwijl haar borstkas al geopend was.
In het geval van Gallegos wordt nu onderzocht of het ziekenhuis zich aan de juiste procedures heeft gehouden, en in hoeverre donorcoördinatoren invloed uitoefenen op medische beslissingen. Het ziekenhuis laat weten “de zaak serieus te nemen” en “een intern onderzoek te zijn gestart”.
Danella Gallegos leeft. Maar het had weinig gescheeld. Haar boodschap is helder: “Luister altijd naar je gevoel. En artsen: blijf zélf nadenken. Anders was ik nu slechts een statistiek geweest.”
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Orgaandonatiecoördinator Karin Beer geeft antwoord op prangende vragen: 'Ook rokers kunnen doneren'
