Flitst je leven echt voorbij vlak voor je doodgaat? Mensen met bijna-doodervaringen beweren van wel. Wetenschappers wisten het nooit, maar nu lijkt er een doorbraak te zijn in het onderzoek.
Onderzoekers hebben namelijk – per ongeluk – de hersenactiviteit gemeten bij iemand die overleed.
Toen een 87-jarige patiënt epilepsie kreeg, gebruikten artsen in Estland EEG (een manier om elektrisch hersenactiviteit te meten) om de aanvallen op te sporen en de patiënt te behandelen. Maar tijdens dat onderzoek kreeg de patiënt een hartaanval en overleed. Zo kwam het dat voor het eerst de hersenactiviteit van een stervend menselijk brein werd geregistreerd.
Wat blijkt: vlak voor en zelfs nadat het hart stopte met werken, waren er veranderingen te zien in een specifiek soort hersengolven (ritmische patronen in breinactiviteit), zogenoemde gammagolven. Die golven komen voor bij bijvoorbeeld studeren en andere vormen van cognitieve verwerking.
Ook andere hersengolfpatronen, bijvoorbeeld die gelinkt aan dromen, herinneringen ophalen en geheugenflashbacks, waren nog aanwezig rond het tijdstip van overlijden. Dat zou een verklaring kunnen zijn voor de levendige herinneringen van grote levensgebeurtenissen die mensen met bijna-doodervaringen rapporteren.
Trodessa raakte door een hersenvliesontsteking in coma: 'Ik had een bijna-doodervaring'
Zelfs vlak ná je dood lijken hersenen dus nog een belangrijke organisatorische rol te spelen. De Amerikaanse dr. Ajmal Zemmar, die het onderzoek organiseerde, legt uit: “Door hersengolven op te wekken die betrokken zijn bij het ophalen van herinneringen, spelen de hersenen mogelijk een laatste herinnering af van belangrijke levensgebeurtenissen vlak voordat we sterven, vergelijkbaar met de gebeurtenissen die worden gerapporteerd in bijna-doodervaringen.”
Dit onderzoek is het eerste dat de hersenactiviteit tijdens het sterven bij mensen meet, maar iets soortgelijks is eerder geconcludeerd uit onderzoek met ratten. Wel is het natuurlijk zo dat er maar één patiënt bij dit onderzoek was betrokken, en ook nog één met hersenen die letsel hadden opgelopen tijdens de epileptische aanvallen.
Nog even wachten op meer onderzoek dus, maar volgens Zemmar kan het een hoopgevende gedachte zijn: “Onze geliefden mogen dan wel hun ogen dicht hebben en klaar zijn om de wereld te verlaten, maar in hun brein spelen zich misschien wel de mooiste herinneringen van hun leven af.”
Janny van der Heijden over heftige periode: 'Ik had een bijna-doodervaring'
