Gisteravond vond in de Amsterdamse Stadsschouwburg het Boekenbal plaats. Een feest met een reputatie, want als we de geruchten mogen geloven, gaat het er elk jaar behoorlijk wild aan toe.
Wij waren erbij om de oudgedienden op de rode loper daarover aan de tand te voelen.
Lees ook
Exclusief leesplezier: twee hoofdstukken uit Boekenweekgeschenk van Griet op de Beeck
Misschien is het niet het eerste wat bij je opkomt bij het woord ‘boeken’, maar het jaarlijkse feest voor auteurs, uitgevers en aanverwanten, schijnt een heus bacchanaal te zijn. Sex, drugs en literatuur, dus. Wat is daar nou helemaal van waar? Wij vroegen een aantal feestgangers naar hun heftigste ervaringen in alle jaren dat ze aanwezig waren op het bal. En kleine spoiler: die reputatie is er, maar in de praktijk valt het blijkbaar mee.
“Mensen hebben hele ideeën van hoe heftig dit feest zou zijn”, zegt auteur Robert Vuijsje op de rode loper, “maar in de praktijk gaan er straks tweeduizend mensen de Schouwburg in en zijn er drie bars. Mijn ervaring is dus vooral dat je een uur in de rij staat voor een drankje.” En de beste man – bekend van Alleen Maar Nette Mensen en natuurlijk zijn columns voor LINDAnieuws – kan het weten, want het is zijn tiende keer.
Voor Jean-Marc van Tol (foto beneden, links), het brein achter de cartoon Fokke & Sukke, is het zelfs de 21e keer. Hij noemt de beruchte vechtpartij van presentator Beau van Erven Dorens op het festijn, die in 2004 het landelijke nieuws haalde, als zijn heftigste herinnering. Daar stond-ie namelijk naast, toen dat gebeurde. Maar verder is er, als we hem mogen geloven, in die 21 jaar weinig roemruchts gebeurd.
Veel had het niet gescheeld of we hadden nog zo’n vechtpartij gehad een aantal jaar geleden. Bart Meeldijk, de vriend van Heleen van Royen, werd namelijk ietwat boos toen Heleen na wat drankjes “iets te intens stond te dansen” met een andere man. Bart wist zichzelf in te houden, maar haalde Heleen wel bij die andere man vandaan, vertelt het stel. “Ik vond het eigenlijk wel stoer dat hij tussenbeide kwam. Hij trok me echt mee: ‘En nou meekomen.'”
De twee denken dat het Boekenbal iets tammer is geworden sinds iedereen rondloopt met mobiele telefoons en de helft van de avond vastlegt op social media. Toch blijft de reputatie overeind, maar dat komt ook door de pers, denkt Heleen. “Het is een besloten feest, het is moeilijk om kaartjes te krijgen en dat wordt gigantisch gehypet door de media.”
Lees ook
Saskia Noort (50) deelt handige not-to-do-list over daten met ons
Vicepremier Kajsa Ollongren (foto beneden, rechts) herkent zich niet in de geruchten rondom het Boekenbal, ondanks meermaals erbij te zijn geweest. “De eerste keer verwachtte ik dat het heel spannend was”, vertelt ze, “maar ik heb eigenlijk nooit iets meegemaakt van alle dingen die ik had verwacht.”
Televisiedeskundige Bert van der Veer is al zeker tien keer op het Boekenbal geweest. Dit jaar komt-ie voor het eerst met vriendin Tanja, maar te hoge verwachtingen moet zij niet hebben, stelt-ie. “Je hoort van alles, van vechtpartijen tot dronken acties, maar in werkelijkheid moet ik je ongelooflijk teleurstellen. Wat wel een mooie herinnering is dat ik Harry Mulisch en Connie Palmen naast elkaar op een trap zag zitten; die hielden ze met z’n tweeën bezet, alsof het een soort troon was.”
Peter Buwalda viert dit jaar zijn achttiende Boekenbal. Op basis van al die jaren stelt hij: “Het blijft hier altijd wel binnen het normale.” Cornald Maas noemt een optreden van Lee Towers als zijn meest memorabele moment – dat zegt ook wel wat, dunkt ons. En advocaat Gerard Spong (foto beneden) roemt vooral de interessante gasten, maar vindt dat dat ‘bacchanale’ reuze meevalt. Zelf drinkt hij bijvoorbeeld nauwelijks. “Je kunt je toch ook vermaken zonder alcohol?”
Isa Hoes beaamt dat het er niet zo wild aan toe gaat op het befaamde bal. “Iedereen vraagt altijd hoe wild is, maar het valt allemaal reuze mee.” Gerda Havertong vindt het ook zéker geen heftig feest. Dronken gezoen, drugs, vechtpartijen? “Van ons hoef je dat zéker niet te verwachten”, lacht ze met haar partner Roelof naast zich.
Freek de Jonge had geen tijd om zijn anekdotes met ons te delen, maar het kan niet anders of de cabaretier heeft er een mooie avond van gemaakt. Op de rode loper had-ie namelijk al een flesje bier in zijn handen. Wij geven hem groot gelijk: het is maar één keer per jaar Boekenbal.
Özcan Akyol is er voor de derde keer bij. Hij zag de afgelopen jaren dat mensen “die normaal deftig en beheerst zijn, dit evenement gebruiken om al hun remmen los te gooien.” Volgens hem gebeurt dat vooral door merkwaardige dansbewegingen, die zorgen voor “plaatsvervangende schaamte”. Ideaal als je niet zo’n goeie danser bent, dunkt ons.
Lees ook
Özcan Akyol (33): ‘Ik heb medicijnen nodig voor mijn slaapstoornis’
Arjen Lubach biedt hoop voor wie één en al smeuïgheid verwacht, maar vist zelf achter het net: “Elk jaar hoor ik achteraf dat het heel wild is geweest. Ik sta altijd in de verkeerde gang, of het verkeerde hoekje. Of ik ga te vroeg naar huis, dat kan ook.”
Dus wat wij moeten doen? “Veel rondlopen en lang blijven.” En dat deden we. De muziek stond hard, de dansvloer stond vol, de drank vloeide rijkelijk – maar wie verwacht dat schrijvers elkaar met drank overgieten, er obscure drugs worden gebruikt in donkere hoekjes of talloze BN’ers elkaar versieren zodra er geen persfoto’s meer worden gemaakt, komt bedrogen uit. Het Boekenbal is een heel, heel fijn feest. Maar een bacchanaal? Dat blijft voorbehouden tot ín de literatuur.
