Bond tegen het vloeken

“Onze dochter heeft vijf jaar lang gevochten tegen botkanker en helaas is zij vorig jaar komen te overlijden”, aldus haar vader Antoine Brons. “En dat proberen wij nu als gezin te verwerken en een plekje te geven.”

Brons geeft aan het heel vervelend te vinden als mensen met ‘kanker’ schelden. “Anne was altijd van: doe eens lief, wees aardig voor elkaar, je hoeft niet zo naar te doen. Waarom moet je iemand anders pijn doen door rare woorden te gebruiken? Dat vond ze niet prettig.”

Kanker

“Toen Anne acht jaar was en we naar een museum gingen, zaten daar een aantal jongens op de grond die vonden dat hun telefoon niet snel genoeg oplaadde. Daar werd een hoop met kanker gescholden”, vertelt haar moeder Jolanda. “Je zag haar in zichzelf keren.”

Ze twijfelt niet en stapt op de jongens af. “Er zit daar een meisje dat het heeft”, zegt ze tegen hen. “Ze waren toen erg aangedaan.” De illusie dat het kwetsende taalgebruik stopt, heeft ze niet. “Maar al gaan er maar een paar mensen over nadenken. Dan hebben we al iets gewonnen.”

Lees ook
Olcay Gulsen over ziekbed Ruud de Wild: ‘Niks was belangrijker dan hem erbovenop helpen’