Niet bewust

Voor 2004, toen een nieuwe wet van kracht werd waarin staat dat mannen niet langer anoniem mogen doneren, gebeurde doneren voornamelijk wél anoniem. Maar dat was niet eens een bewuste keuze, vertellen meerdere donoren in Nieuwsuur. Ze konden simpelweg niet anders: hen werd verteld dat dit nou eenmaal de gang van zaken was.

Hele klus

Maar ondanks het feit dat kinderen vanaf zestien jaar nu mogen weten wie hun vader is, blijkt dat nog niet snel gepiept. Integendeel. Zo is de administratie bij klinieken vaak niet op orde – of het bestaat niet eens – of zijn anonieme en niet-anonieme donoren door elkaar gebruikt. Ook voor donoren is het lastig om kenbaar te maken dat ze gevonden mogen worden.

Hoe is het mogelijk?

Meerdere donoren doen hun verhaal in Nieuwsuur, waaronder Teun Jansen. Hij vindt het belangrijk dat hij vindbaar is voor zijn kinderen, maar staat geregistreerd als anonieme donor. En dat terwijl hij destijds aangaf een bekende donor te willen zijn. “Hoe is het mogelijk dat er zo wordt omgegaan met mijn principes?”, vraagt hij zich in het programma af. Hij roept donoren op hun dna af te staan zodat ze door hun kinderen gevonden kunnen worden.

Bekijk de aflevering van Nieuwsuur hier terug. Het fragment begint op 08:40 min.