TikTokkers delen in video’s hun ADHD- of angststoornis-symptomen. Sommige gebruikers van de app herkennen zich daarin. Maar jezelf (of een ander) diagnosticeren op basis van zo’n video is niet zonder risico.
“Hier schuilt een gevaar in”, volgens psycholoog Anita Hubner.
“Dat is totaal fout met alle gevolgen van dien. Mensen denken er niet snel aan, maar je kan lichamelijk iets mankeren. Als er iets mis is met je schildklier kan je angstklachten krijgen. Ook kan je last krijgen van stemmingswisselingen of agressie. Verder kan je jezelf stigmatiseren en naar beneden halen”, meent Hubner.
“Geloof dus niet zomaar dat jij (of een ander) een psychische aandoening hebt, omdat je je herkent in de symptomen van die ene TikTokker.”
Verder laat Hubner weten dat een misdiagnose het begin kan zijn van een verkeerde aanpak. “Stel, je loopt ergens tegenaan in je dagelijks leven. En een TikTok-filmpje laat je denken dat je bijvoorbeeld ADHD hebt. Maar als je dit niet hebt laten testen bij een arts, dan loop je het gevaar dat je dit dagelijkse probleem totaal verkeerd aanpakt.”
Een diagnose vaststellen door een arts of psycholoog is een serieuze zaak, aldus Hubner. “Het is geen lijstje wat je even afvinkt. Er wordt gekeken naar alles in jouw leven. Hoe ben je opgegroeid? Wat zeggen je ouders hierover? Het is dus veel uitgebreider.”
Lina heeft ADHD en OCD: 'Ik moet van het balkon afspringen, anders gaan mijn ouders dood'
Hoewel jezelf diagnosticeren geen slim idee is, hebben de video’s volgens Hubner ook zeker een positieve kant. “Ik vind het wel heel erg goed dat deze generatie zo open durft te spreken over hun psychische aandoeningen.
De generatie hiervoor deed dat niet – laat staan via social media. Sommige mensen herkennen zich in bepaalde dingen. Dan hebben ze zoiets van: ‘Ah, dat ben ik!’ En dat kan een hele opluchting zijn.”
“Nog even los van alle labels, mocht je ergens tegenaan lopen, maak voor jezelf dan een lijstje. Wat zijn de dingen waar ik echt last van heb? Belemmert dit mijn werk of studie op een dagelijkse basis? En hoe ga ik hier tot dusver mee om? Wat zijn mijn sterke kanten en goede kwaliteiten? Wat wil ik bereiken? Denk aan het behalen van je diploma bijvoorbeeld. Wat kan ik nu doen? Wat werkt voor mij?
En als je vast zit, kan je samen met een arts verder kijken om je kwaliteit van leven te verbeteren.”
Psycholoog Anita Hubner: 'Niemand verplicht je bij een sollicitatie te vertellen dat je autisme hebt'
