Vaak betreur ik het dat ik niet op vrouwen val. Ik vind ze honderd keer leuker dan mannen. Ik hou van mannen, maar ik mag ze eigenlijk niet.

Ik ben het levende bewijs dat seksuele voorkeur geen keuze is, zoals sommige – niet al te slimme – mensen beweren. Als het een keuze was, had ik voor mijn eigen sekse gekozen. Ik vind vrouwen mooier, grappiger en veel veelzijdiger. Je kunt er gezellig mee winkelen, de laatste showbizznieuwtjes uitwisselen, maar ook een boom opzetten over politiek of de zin van het leven. Helaas houdt het voor mij daarmee op. Aan sex met een vrouw moet ik niet denken.

Bij de heren is het meestal net andersom, ze willen vooral de sex. Uitgebreid winkelen hoeft voor veel mannen niet zo nodig en in een discussie staan ze meestal alleen op ‘zenden’.

Wanneer de liefde en de sex echter over zijn, gaan ze zeiken. Bijna alle mannen die ik in mijn Tinderloopbaan ontmoet, hebben een ‘gekke ex’. Ze heeft de kinderen tegen hem opgezet, ze heeft hem bedrogen met zijn beste vriend of ze lag in hun huwelijksbed te seksen met de fysiotherapeut terwijl hij op zakenreis was. Hij werkte de ballen uit zijn broek om haar een leven als een prinses te geven en als dank stroopte ze hem bij de scheiding ook nog het vel over de oren. Aan hem lag het allemaal niet, zij was gewoon gek.

De ‘gekke ex’ heeft achteraf vaak spijt en zou hem het liefst terug willen, want híj was zo gek nog niet. Maar ho ho, daar trapt hij echt niet meer in. Nu is hij voor iemand die hem wel apprecieert!

Het vreemde is, ik zie in mijn omgeving nooit de ‘gekke exen’ die door mannen worden beschreven. Terwijl het merendeel van mijn vriendinnen en/of collega’s en daar weer vriendinnen van allemaal gescheiden zijn. Er zit wel eens een gekkie tussen, maar negen van de tien keer is de man van wie ze af zijn een enorme zak. Een krent, een chagrijnige eikel, of hij spijbelde van zijn werk om bij zijn minnares langs te gaan. Het wachten was voor haar alleen totdat de kinderen groot genoeg waren. Daarna kon zij hem met een gerust hart zijn congé geven. Eindelijk tijd en het bed voor haarzelf.

Vrouwen klagen in het algemeen veel minder over hun ex dan mannen. ‘Het was een lul’ vat het in de regel wel zo’n beetje samen.

Mannen niet. Die gaan gedetailleerd. Ze hebben nog nooit van hun leven een knijper in hun hand gehad, maar als het om de ex gaat, wordt de vuile was uitgebreid buiten gehangen. Waarschijnlijk omdat hij zich nooit heeft kunnen voorstellen dat zij hem zou verlaten. Dan moet je toch wel gek zijn, dat kan niet anders.

Maar meestal zijn die exen niet gek. Sterker nog, soms zijn ze niet eens een ex! Mijn vriendin werd ooit verliefd op een man uit Engeland. En hij op haar. Hij vloog om het weekend naar Nederland om haar in zijn armen te sluiten en grootse plannen mee te maken.

Na drie maanden heen en weer gevlieg kwam zij er echter achter dat hij getrouwd was. En als kers op de taart bleek zijn vrouw ook nog zwanger te zijn.

Huilend bekende hij schuld. Hij had het haar eerder willen vertellen, maar hij was bang haar te verliezen en het was allemaal vreselijk en verschrikkelijk. De scheiding zat er aan te komen, want zijn aanstaande ex was gek. Stapelgek. Het enige wat hij deed, was wachten tot het kind geboren was zodat hij volledige voogdij kon opeisen. Zij kon onmogelijk voor hun kind zorgen. Zo gek was ze. Hij smeekte mijn vriendin geduld te hebben. Hij was zo overtuigend dat zij en wij – de vriendinnen – bijna medelijden met hem kregen.

Wat een situatie. Maar uiteraard vereist een dergelijk verhaal nader onderzoek. Na intensief speurwerk kwamen we erachter dat van dit hele verhaal niks klopte. Zij was noch gek noch zijn ex, maar gelukkig getrouwd. In haar beleving tenminste. Mijn vriendin raapte de scherven van haar hart weer op, met een ervaring rijker en een illusie armer.

Maar hoe verzin je het? Wanneer je als vent zo’n verhaal ophangt, moet je toch echt heel snel met je plasje naar de dokter!

Nee, vrouwen? Veel leuker. Echt jammer dat ik er geen sex mee kan hebben. Ik heb het geprobeerd, maar van een zacht vel en twee paar lippen op een lijf raak ik niet opgewonden.

Ook vind ik het vrouwelijk bedieningspaneel veel te ingewikkeld. Bij een man ligt dat mooi gecentreerd en is de gebruiksaanwijzing eenvoudig. Van een stout pakje wordt hij al blij en zelfs bij wat klungelig geaai bedankt hij je enthousiast met een erectie. Voor zijn orgasme hoef je niet eindeloos te poetsen, ook dat komt meestal vanzelf. Helaas, ik ben echt 100% hetero.

Sophie* (58) is journalist, moeder en columnist bij LINDA.nl. Ze is volop aan het daten en neemt je mee in haar ervaringen met dating-app Tinder. De volgende aflevering verschijnt vrijdag 2 juli om 20.00 uur op LINDA.nl.

Lees ook
‘Matthijs van Nieuwkerk, een heerlijk hapje van zestig’