Zon, zee, cocktails… en rampspoed. Voor je op vakantie je mojito op hebt, zit je met een kotsende kleuter of een man die gillend een zee-egel uit zijn voet plukt. Weg droomvakantie, hallo nachtmerrie.
In de rubriek Vakantieleed vertellen vrouwen over de vakantie die ze liever willen vergeten, maar nog altijd op hun netvlies gebrand staat.
Wie
Annemieke en Sarah
Plaats van bestemming
Kos
Hik(je) op de weg
Een inbreker
Een moeder-dochtervakantie, dat is het plan. In augustus 2022 gaan de dan 48-jarige Annemieke en haar 18-jarige dochter Sarah naar het Griekse Kos voor een warme, rustige week aan de zee.
“We hadden ontzettend veel zin om samen weg te gaan. Ons appartement was perfect: drie hoog en een balkon met uitzicht op het zwembad.” Moe van de reis zoeken ze iets te eten en drinken en duiken erna meteen hun bed in.
Helaas worden ze continu wakker van de muggen in de kamer. “Sarah was ’s nachts al een paar keer opgestaan om ze dood te slaan met haar slipper. Op een gegeven moment werd ik door dat gemep voor de zoveelste keer wakker – of nou ja, dat dacht ik. Ik draaide me om en keek naar de deuropening. Daar stond een man met Sarahs telefoon in zijn handen, met het licht van de telefoon in zijn gezicht.”
Meteen gaat Annemiekes fight mode aan. “Toen ik hem daar zag staan wist ik niet of Sarah oké was. Het moment waarop je beseft dat je dochter misschien in gevaar is, is echt verschrikkelijk. Dus ik schreeuwde haar naam in een noodkreet. Toen Sarah vanuit haar bed reageerde dat het goed met haar ging, vloog ik in een reflex over haar heen, naar de man toe.”
Op dat moment klapt de nagel van haar grote teen dubbel, die begint te bloeden. “Ik had dat door de adrenaline niet eens door. Ik rende op de man af, maar hij was veel sneller. Hij vluchtte de kamer uit en toen had ik pas door dat hij Sarahs telefoon nog vast had. Ik heb als een dwaas geschreeuwd en gekrijst terwijl ik hem door de gangen volgde.”
Zoekend naar hulp spreekt Annemieke een portier van het appartementencomplex aan. “Hij zei dat het een aantal Nederlandse jongens waren en wees naar hun appartement. Aangezien hun deur openstond, ben ik naar binnen gelopen om verhaal te halen. Maar ze waren zó dronken dat ze niet aanspreekbaar waren: zij konden het niet geweest zijn.”
Claudia's rustige vakantie mondt uit in ordinair zuipfestijn: 'Een vrouw greep hem bij zijn kruis, waar zijn dochter bij was'
Het zoeken naar hulp mag niet baten, dus moeder en dochter gaan terug naar het appartement. “Toen zag ik twee slippers en een leeg glas op het balkon staan, die spullen waren niet door ons gebruikt. Dat is natuurlijk hartstikke eng: die man heeft dus op ons balkon gezeten terwijl wij lagen te slapen. We zagen ook dat hij op ons balkon kon komen, en zo ook toegang kreeg tot onze kamer.
Na het incident gaan ze naar het ziekenhuis om de teennagel te laten nakijken en brengen erna meteen een bezoek aan de politie. “Zij vertelden ons al snel dat het twee Albanezen uit de buurt waren. We hebben aangifte gedaan en twee dagen later konden we de telefoon weer ophalen. Toen kregen we meteen te horen dat er die dag een rechtszaak tegen een van de mannen zou plaatsvinden en dat wij moesten getuigen.”
Tijdens de rechtszaak herkent Annemieke de inbreker direct. “Hij herkende mij ook, want hij schrok zich rot toen ik binnenkwam. Ik werd zo boos dat ik begon te vloeken. Mijn dochter was die nacht zo geschrokken dat ze erna amper kon slapen. Dat hij haar dit heeft aangedaan, dát maakte mij het kwaadst. Door Sarahs getuigenis, en die van een ander Nederlands gezin waar hij ook had ingebroken, kreeg de man twee jaar celstraf.”
Door het incident is de vakantie vanaf nacht één al geen rustige getaway meer. “Sarah was zo bang dat we de rest van de vakantie hebben gespendeerd bij een Nederlands tentje in de buurt, waar we ons verhaal hebben gedaan en ze naar ons luisterden. Ze heeft er echt last van gehouden, zo erg dat we in Nederland een psycholoog en EDMR-therapie hebben ingeschakeld.”
“Ik heb een brief naar onze reisorganisatie geschreven en omschreven dat ik zo boos was over de situatie. Na veel op en neer bellen en mailen heb ik uiteindelijk een tegoedbon van honderd euro gekregen. Het goede nieuws is dat Sarah er bovenop is gekomen, en dat we onze meidentrip opnieuw gaan doen. In mei gaan we naar Gran Canaria, een vakantie naar Griekenland wil ze namelijk nóóit meer.”
Heb jij ook nog wel zo’n verhaal vol vakantieleed? Mail dan een korte samenvatting, je telefoonnummer en eventuele foto’s naar robin.swinkels@linda.nl onder vermelding van ‘vakantieleed’.
Heb jij weleens een totale rampvakantie meegemaakt? Dan zoekt LINDA. jou
