Veel mensen pakken ‘m er als eerste bij als de LINDA. op de mat ploft: het editorial van Linda de Mol. Onze favorieten delen we graag nog een keer met je op LINDA.nl.
Dit editorial gaat over fashionista’s en is afkomstig uit de allereerste LINDA.mode (2009).
“Ik weet niet of ik de enige ben, maar ik heb een bloedhekel aan fashionista’s. Het woord alleen al: fashionista. Wat doe jij zoal in je leven? Niks. Ik ben fashionista. Ze staren me vanaf ieder modeblad aan met hun chagrijnige hoofden, holle blikken, onmogelijke schoenen en belachelijk opvallende tassen die door hun armpjes nauwelijks omhoog gehouden kunnen worden. En nee, dat is geen jaloezie.
Ik moet er oprecht niet aan denken dat mijn leven beheerst zou worden door de gedachte of ik er wel hip genoeg uitzie. Dat mijn dag zou bestaan uit het uitzoeken van het perfecte spijkerbroekje bij dat quasi nonchalante hemdje om te kunnen gaan shoppen op hakken van 15 centimeter en een ontbijt van een halve vijg en een glas lauw water. Dat je als je zoiets gezelligs en ontspannends gaat doen als een dagje naar het strand, uren bezig moet zijn met de beslissing of die Swarovski-Havaiana’s van 350 euro nog wel kunnen deze zomer en of je Missoni-bikini niet te druk is bij dat understated harembroekje en de zwarte Ray-Ban.
God, van de spanning krijg je zo’n zin in een lijntje coke of een Magnum, maar dat laatste mag natuurlijk echt niet. Dat je serieus bezig kunt zijn met de vraag of de romper van je baby wel past bij de halsband van je chihuahua. En zo kunt balen dat je nog steeds die nieuwste Hermès-tas niet opgestuurd hebt gekregen, terwijl dat ene supermodel er al vier dagen mee rondparadeert. Zo’n lekker zinvol bestaan heb je dan.”
Linda de Mol en haar fascinatie voor reality tv: 'Eerst voel ik weerzin, dan sympathie'
“Ook voor de terminologie in sommige modebladen begin ik licht allergisch te worden. Zo werden de fashionista’s it-girls en skinny bitches en recessionista’s omdat ze er weleens een H&M’etje tussen gooiden toen het financieel helemaal misging in de wereld. Draag je natuurlijk geen spijkerbroek maar designerjeans, heb je minstens drie paar killer heels in je wardrobe en heel veel little black dresses en altijd-goed-jurkjes. Je hebt een it-watch en niks dat só last season is. En alleen een echte mode-no-no heeft niet op zijn minst een lade vol musthave items. Excuse me?
Mag ik alsjeblieft zelf uitmaken wat ik must have of niet? En of iets it is of niet? Helemaal als het 600 euro gekost heeft. Mag ik er dan alsjeblieft ook van uitgaan dat het er next season nog best mee door kan en dat ik het niet twintig jaar in de kast hoef te laten liggen tot de modepolitie zegt dat het weer goed is, want vintage?
Natuurlijk houd ik van mode. Heel veel zelfs. Ik ken het genot van een paar nieuwe laarzen uit de mooie doos halen en ze voor het eerst aantrekken. Ik word alleen opstandig van dat gedicteer van wat wel en niet kan, wat goed is of juist helemaal fout. Daarom hoop ik vurig dat mijn dochter zich modetechnisch geen reet zal aantrekken van fashionista’s, maar een rolmodel zoekt dat iets doet met haar leven.”
Nog niet uitgelezen? Lees dan hier over haar ervaringen met bindweefselmassage (“Fucking pijnlijk”), het zenuwslopende debuut op Duitse tv en Linda’s eerste bevallingsverhaal.
Wat Linda de Mol suf vindt? 'Zeggen dat je niets hebt laten doen, terwijl ik je tegenkwam bij de prikdokter'
