Om te beginnen: wat weet je nog van je allereerste bijbaan?

“Ik ben opgegroeid in Brabant, met veel tuinders en boeren in de omgeving. Mijn eerste bijbaan was bij een komkommerboer in de kas; het was hard werk, een beetje viezig bloedheet. Daarna werkte ik als kamermeisje in een groot hotel, waar ik later ook bowlingbanen boende. Mijn ouders vonden het belangrijk dat ik de waarde van geld kende. Wilde ik geld uitgeven, dan moest ik ook weten hoeveel moeite het kostte om het te verdienen.”

Terugkijkend op je jeugd, ben jij vanuit huis geïnspireerd om groots te dromen?

“Mijn thuis was een heel warm en fijn nest, waar mijn ouders me aanmoedigden om mijn capaciteiten zo goed mogelijk te gebruiken. Ze leerden me altijd mijn best te doen en er nooit met de pet naar te gooien.. Mijn vader heeft zelf een bestuursfunctie gehad, hij weet precies hoe een boardroom eruitziet. Ook mijn moeder had een goede baan, waar ze met veel plezier werkte. Helaas moest zij er door een ongeluk mee stoppen. Dat is misschien ook wel de reden dat ze mijn zus en mij zo heeft gestimuleerd om ons te ontplooien.”

Vanuit de komkommerkas ben je inmiddels CEO van Robeco – hoe is dat gegaan?

“Op school had ik veel interesse voor economie, dat ben ik ook gaan studeren. Wat me altijd fascineerde, en eigenlijk nu nog steeds, is dat financiële markten een reflectie zijn van wat er in de wereld gebeurt. Toen ik na school binnenkwam bij Robeco, werkte ik op de afdeling risicomanagement. Vanuit daar heb ik me ontwikkeld en heb ik de kansen gepakt die me geboden werden. Ik werd bijvoorbeeld gevraagd om de technologie-afdeling te leiden. Een rol waar ik geen opleiding voor had, maar waar ik door mijn vaardigheden toch voor werd gevraagd. Ik ben nooit wakker geworden met de gedachte: ik word CEO.”

De financiële sector lijkt me best een mannenwereld, wat merk je daarvan?

“Er werken inderdaad veel mannen, al komen er gelukkig steeds meer vrouwen bij. Ik ben heel nuchter en heb me nooit afgevraagd of een tegenslag kwam doordat ik een vrouw ben. Ik denk vooral: wat is de manier om het wél voor elkaar te krijgen? Ook heb ik nooit het idee dat er als vrouw minder naar me geluisterd wordt. Sterker nog, ik denk dat het me juist zichtbaarder maakt en kansen biedt.”

Zijn er misvattingen over vrouwelijk leiderschap?

“Er wordt vaak gedacht dat vrouwen minder zelfvertrouwen hebben. Dat is soms ook wel zo. Vrouwen zijn heel competent en werken hard, maar missen vaak het zelfvertrouwen om dat te laten zien. Ook merk ik dat vrouwen het zelfvertrouwen wel hebben, maar denken dat anderen aan hun zelfvertrouwen twijfelen. Daar gaan zij zich ook naar gedragen. Dit geldt overigens niet alleen voor vrouwen: ik ken genoeg mannen met imposter syndrome. Ook zij vragen zich soms af: kan ik dit wel?”

Welke belangrijke lessen heb je geleerd in je carrière?

“Ik heb in mijn carrière rolmodellen gehad die allemaal dicht bij zichzelf bleven en authentiek waren. Ook deden ze aan zelfreflectie. Ze hebben me geleerd dat je afvragen of je goed gehandeld hebt, geen teken van zwakte is. Ik herinner me een moment in mijn carrière dat ik mijn gedrag aanpaste aan de verwachtingen van anderen. Door iets te zijn dat ik niet ben, verloor ik mijn kracht. Zelfreflectie hielp me om te beseffen dat ik besluitvaardig en daadkrachtig kan zijn op mijn eigen manier.”

Je bent in 2024 benoemd tot Topvrouw van het Jaar, wat betekent dit voor je?

“Ik kan niet anders zeggen dan dat ik heel trots ben op deze titel. Naast persoonlijke erkenning, is het ook iets groters. Maar zeven procent van de CEO’s wereldwijd zijn vrouw, dat maakt het extra bijzonder dat drie van ons samen op het podium stonden. We bundelen onze krachten om zo veel mogelijk vrouwelijk talent naar de top te helpen. Als Topvrouw van het Jaar wil ik een voorbeeld zijn voor de volgende generatie.”

Welke adviezen heb je voor vrouwen die ook een toppositie ambiëren?

“Blijf trouw aan wie je bent. Daar zit je kracht en daarmee maak je de meeste impact. Daarnaast is het belangrijk om voorbereid te zijn op tegenslagen. Ik heb er zoveel gehad. Wat ik vanaf jongs af aan heb geleerd, is dat een tegenslag een kans is om te leren. Tot slot noem ik nog één keer dat zelfvertrouwen: als jij niet in je eigen capaciteiten gelooft, verwacht dan niet dat een ander het wel zal doen.”

Ondernemer Franka Vedder (29): ‘Als je dromen je niet bang maken, zijn ze niet groots genoeg’Lees ook