De debuutvoorstelling van Valentina Tóth is een ode aan de hysterische vrouw. De première leverde haar vijfsterrenrecensies op en inmiddels zijn alle shows uitverkocht. Ze heeft er hard voor gewerkt, maar blijft bescheiden.
“Ik denk ook wel dat ik de tijd mee heb”, vertelt de actrice, zangeres, theatermaker en liedjesschrijver aan LINDA.
Als kind is Tóth een ‘klassiek wonderkind’. Ze speelt al jong piano en wint verschillende muziekprijzen. Niet omdat pianist zijn haar droombaan is: ze is er gewoon goed in. “Ik durfde er eerst niet aan toe te geven dat ik eigenlijk graag iets anders wilde voor mijn carrière. Toen ik tien jaar geleden besloot om naar de toneelschool te gaan, voelde dat echt als een coming-out”, vertelt ze.
Op de toneelschool in Brussel bloeit ze helemaal op. “Ik wilde dit altijd al doen, maar was best wel een verlegen klassiek pianomeisje. Ik heb veel dingen moeten overwinnen.” In vier jaar tijd wordt ze zichzelf en begint te spelen als actrice. “Ik heb heel hard moeten werken om te worden wie ik wilde worden.”
“Ik heb in heel veel leuke voorstellingen mogen spelen. Op een gegeven moment ging ik ook meeschrijven en maken met stukken. Voor mezelf en voor anderen.” Scenes en liedjes schrijven inspireert en motiveert haar. Daarom geeft ze zich twee jaar geleden met haar eigen geschreven theatervoorstelling op voor het Amsterdam Kleinkunst Festival. “Dat heb ik toen gewonnen”, vertelt ze met nog een klein beetje ongeloof.
Door het winnen van het festival is Tóth “tegen haar roeping aangebotst”, zegt ze. “Ik vind het geweldig om actrice te zijn, maar nog leuker om mijn eigen show te maken. Ik kom het beste tot m’n recht in de cabarethoek.”
Tjitske Reidinga speelt onewomanshow in theater: 'Ik wil niet alleen maar grappig of alleen maar tragisch zijn'
Inmiddels is het balletje van haar carrière flink gaan rollen. Haar solo theatershow Wildbloei is een ode aan de hysterische vrouw. “Ik speel verschillende hysterische vrouwen – en af en toe ook mezelf – die grof, gek of te veel zijn, met een lach en een traan. Het gaat over dingen die mij zelf aan het hart gaan, dingen waar ik zelf boos en hysterisch van wordt. Zoals de toeslagenaffaire en grensoverschrijdend gedrag.”
Alle theatershows van Tóth zijn na de première in één keer uitverkocht, en dat voor een debuut. “Dat is echt ongelofelijk. Voor mijn première kreeg ik veel vijfsterrenrecensies, heel bijzonder om mee te maken, ik was gewoon een beetje in shock. Mijn agent zei nog: ‘Dit is niet normaal hoor’. Normaal zie je dit soort dingen altijd in films, nu overkomt het mij.”
Hoe haar carrière opeens in een sneltrein is beland, weet ze zelf ook niet zo goed. “Misschien omdat ik iets unieks heb en veel samenbreng? Ik hoor van mensen dat ze onder de indruk zijn van mijn vakmanschap, dat voelt gek om over mezelf te zeggen, maar ik denk ook wel dat ik de tijd mee heb. De hysterische vrouw is een thema waar mensen misschien nu meer interesse in hebben dan twintig jaar geleden.
Ik vind mezelf wel een grappige vrouw, en ik hou ook van grappige dingen. Maar ik zing ook in allerlei stijlen, zoals kleinkunst, pop en klassiek. Dus ik ben denk ik een interessante mix van heel veel dingen. Ik vind het raar om mezelf alleen cabaretier te noemen, zie mezelf meer als een performer.”
Wildbloei heeft een feministisch tintje. “De rode draad erin is dat vrouwen vaak ’te veel’ gevonden worden, en juist nu de regie terug moeten pakken”. Mannen zeggen vaak tegen Tóth: ‘Ik vind vrouwen vaak niet grappig, maar jou wel’. “Dat vind ik niet echt een compliment. Ik vind het leuk om een vrouwelijk perspectief binnen de comedy te brengen. Feminisme is altijd nodig, want we zijn pas vrij als dat iedereen vrij is. Ik zeg ook altijd: zoek gewoon de hysterische vrouw op.”
Aglio e olio van cabaretier Richard Groenendijk: ‘Het geheim zit ‘m in de twist’
