In Huidgesproken blikken Marlijn Weerdenburg en Jet van Nieuwkerk terug op hun jeugd en belangrijke momenten uit hun leven. Ze spreken zich uit over hun (on)zekerheden en hun kijk op zichzelf door de jaren heen.

Marlijn is open over haar onzekerheid als tiener en het overlijden van haar moeder.

Uitstraling is schoonheid

“Mijn moeder zei altijd: mensen kijken naar je stralende ogen en naar je stralende lach. Uitstraling is schoonheid.” Dat heeft Marlijn dan ook ten harte genomen, al was ze in haar jongere jaren niet zo zelfverzekerd als nu. Ze had erg last van acne en daar schaamde ze zich enorm voor. Het theater was daarin voor haar een uitvlucht.