Dag lieve zondebokjes, hoe is het met jullie in deze hallucinante horrorfilm? Met mij bijzonder goed. Door de nieuwe situatie heb ik eindelijk mijn prioriteiten op orde.
Zoals ik in Ladies Night al zei ben ik gestopt met dat frivole feminisme; een luxe hobby natuurlijk. Nu houd ik me eindelijk bezig met de taken waar ik als vrouw voor bedoeld ben: ik heb een naaimachine gekocht waarmee ik mondkapjes fröbel voor mijn familie (#ladiesnaait), ik schrob mijn huisje en zorg voor Steven en onze drie dode plantjes.
Ook ben ik een brave burger geworden. Ik doe alles wat de regering en het RIVM me opdraagt zonder morren, omdat ik weet dat het levens redt. Dit laatste meen ik serieus. Ik mag dan wel bekend staan om mijn rebelse inborsten, maar ik ben slim genoeg om te snappen wanneer meegaandheid – of zoals Van Dissel het noemt: compliance – zinvol is. Nu dus.