Het beeld laat me niet los, een Soedanese vrouw, volgens berichten Qisma Ali Omar, opgehangen aan haar aan elkaar gebonden schouders aan een boom, gefilmd door de dader die haar met genoegen martelt.
Trigger warning: dit artikel gaat over oorlog en geweld
Dat is kennelijk de trend die Israëlische soldaten de afgelopen twee jaar hebben gezet: je sadisme filmen en breed lachend delen. Eerder zagen we veel soldaten die vrolijk op de foto gingen in de lingerie van hun Palestijnse slachtoffers.
Oorlog is waanzin. Geweld is totale gekte. Ik kan me voorstellen dat je in een verkeerde omgeving doorslaat, maar wat ik niet kan begrijpen, is hoe je je menselijkheid kunt verliezen. Hoe je in staat kunt zijn een weerloze vrouw zonder enige aarzeling op de gruwelijkste manier te martelen.
Eenzelfde vraag stel ik mezelf elke dag talloze keren: hoe kan het dat er mensen zijn die de vernietiging van Gaza en de Palestijnen zien en zich dan drukker maken om een eventuele deelname van Israël aan het Songfestival? Of over de punkband Bob Vylan, waar het Nederlandse journaille de afgelopen dagen koortsig mee bezig was.
Afgelopen weekend was er een massademonstratie van extreemrechts in Londen waar ook Eva Vlaardingerbroek sprak. Ze noemde zich ‘generatie remigratie’, ze wil dat alle niet-witte mensen vertrekken. Zo’n wens kun je alleen met geweld uitvoeren, maar nergens zag ik ophef.
Elon Musk, de rijkste man ter wereld met enorme politieke invloed, riep op diezelfde demonstratie mensen op ‘te vechten of te sterven’. Een onomwonden oproep tot geweld. Onze media deden er droog verslag van. Op beelden was te zien hoe de hongerige deelnemers aan de demonstratie bij kraampjes allerlei etnisch eten bestelden bij mensen die ze het land uit willen hebben – en daar de ironie niet van zagen.
In Amerika werd de extreemrechtse Charlie Kirk vermoord door de nog extremere Tyler Robinson. Geen links of ‘woke’ type zoals rechts meteen beweerde, maar een witte, rechtse Amerikaan die Kirk naar verluidt te liberaal vond. Voor de goede orde: Kirk vond zwarte mensen inferieur, was voor vrij wapenbezit ondanks de gevaren, en tegen abortus en LHBTI-rechten. Maar hij werd slachtoffer van iemand uit zijn ‘eigen’ groep.
In de nasleep van de brute moord probeert de Trump-bende nu alle critici te criminaliseren en de vrijheid van meningsuiting te smoren. Het zijn doodenge ontwikkelingen waar iedereen onder zal lijden.
Terwijl dit allemaal speelt, gaat het afschuwelijke geweld in Soedan door. Net als de genocide in Gaza. Alles is verwoest, mensen hebben niets meer, maar kennelijk is het niet genoeg. Het is gekmakend om te zien dat niemand in de politiek dit wil stoppen.
In dat licht voelt het obsceen dat er meer verontwaardiging is over Bob Vylan dan over de honderdduizenden slachtoffers in Gaza. Het is verbijsterend dat mensen hier zich boos maken over het Songfestival, maar geen woord van medeleven kwijt kunnen voor de onschuldige Palestijnse slachtoffers.
De één probeert een genocide te overleven, de ander vindt uitsluiting van het Songfestival een groot onrecht. De wereld is altijd oneerlijk geweest, maar dit slaat alles.
Geweld tegen vrouwen is geen incident, het is een structureel probleem. En het wordt tijd voor een nationale aanpak. Dit gaat iedereen in onze samenleving aan. Vrouwen moeten in Nederland veilig kunnen zijn. Altijd en overal. Teken daarom onze petitie. Meer weten? Alle informatie vind je hier.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
'Je bent geen bezit van de samenleving of van mannen, je bent van jezelf: mét dat korte rokje, met die uitdagende top'
