Als je niet oppast, ben je als biculturele Nederlander, en dan vooral een Marokkaanse moslim (minder, minder, minder!) alleen nog maar bezig om je bestaan te verklaren, verantwoorden en rechtvaardigen.
Neem de aangenomen motie in de Tweede Kamer om BOA’s, bijzonder opsporingsambtenaren, te verbieden een hoofddoek te dragen. Dat betekent heel concreet dat vrouwen die willen werken aan een veiliger maatschappij, worden geweigerd vanwege de hoofddoek. Wie zij zijn, hun opleiding, persoonlijkheid, talent, kwaliteit, weegt daar kennelijk allemaal niet tegenop. Alsof die doek de zuurstof naar de hersens afsluit en ze niet rationeel kunnen fungeren.
Op de hoofddoek projecteert iedereen zijn stokpaardjes: onderdrukking, politieke overheersing, angst, onvrijheid, gevaar voor de democratie – laatst zag ik zelfs iemand op Twitter beweren dat vrouwen God beledigen als ze geen hoofddoek dragen. Iedereen kakelt maar wat zonder een flauw benul te hebben.
De hoofddoek is geen politiek symbool, het is een religieuze en culturele uiting. Vrouwen kunnen om tal van redenen voor de hoofddoek kiezen. Uit geloofsovertuiging, traditie, gemak – zoveel vrouwen, zoveel redenen. De enige die kan vertellen waarom ze een hoofddoek draagt, is de vrouw zelf.
Toch is niemand daarin geïnteresseerd en voeren met name seculiere fundamentalisten een wonderlijke strijd over de hoofden van vrouwen. Daarbij maken ze ze gretig gebruik van misstanden elders. De hoofddoek an sich is geen politiek instrument, maar wordt dat wel in de handen van onderdrukkers die vrouwen klein willen houden of zogenaamd bevrijden.
‘Vrouwen in Iran willen van de sluier af en hier willen ze hem op’, klinkt het dan besmuikt. Maar als je die vergelijking doortrekt, kun je ook wel ageren tegen vrije seks, want er zijn wereldwijd zo verschrikkelijk veel vrouwen slachtoffer van seksueel geweld. En dan ga je hier een beetje uit vrije wil seks hebben?
Het onderdrukkende regime in Iran gebruiken om vrouwen hier op hun plaats te zetten, is onsmakelijk en hypocriet. Iraanse vrouwen strijden voor de vrijheid zelf hun keuzes te maken, niet om de ene dwang te vervangen door de andere. Vrijheid is geen eenrichtingsverkeer, het behelst zowel het recht je te ontbloten als te bedekken.
Bovendien is het raar om met het argument van vrijheid vrouwen iets op te leggen. Het wil er bij veel mensen, onder wie feministes, niet in dat vrouwen de hoofddoek verkiezen. En dat daar niks ergs aan is.
Strijden voor vrijheid betekent ook strijden voor de vrijheid van mensen om keuzes te maken die radicaal anders zijn dan de jouwe. Dat is echte solidariteit. Voorwaarden stellen om mensen te veranderen, heeft niks met acceptatie te maken, maar met onderwerping. Met een bizarre wens dat iedereen moet zijn zoals jij.
De discussie rondom moslimvrouwen is bovendien tegenstrijdig: enerzijds beweren mensen dat ze vrouwen het liefst onafhankelijk, mondig en vrij zien, maar zodra moslima’s onafhankelijk en vrij een ander pad kiezen, worden ze aangevallen.
En hoe hoger ze de maatschappelijke ladder op klimmen, hoe giftiger de vijandelijkheid. Werk je hard om Kamerlid te worden, schilderen ze je af als gevaar of terrorist. Het is vunzig: zogenaamd voor vrouwenrechten zijn, maar tegelijkertijd de gevoelens en waardigheid van dwarse vrouwen met voeten treden.
Het doet er niet toe waarom vrouwen voor een hoofddoek kiezen. Net zo min als het iemand wat aangaat als een vrouw een piercing of borstvergroting neemt, of topless op het strand ligt.
Waar het over zou moeten gaan, is waarom onschuldige vrouwen die niemand kwaad doen, zo ontmenselijkt worden en buiten de maatschappij geplaatst. Dat is het echte probleem.
Hassnae Bouazza: 'Landen, mensen, culturen hebben elkaar nodig en ze verrijken elkaar'
