Annes dateleed: 'Hij haalde zijn gitaar tevoorschijn en zong een liefdesverklaring’

03-07-2018 | Alexandra Vandenberghe

Anne (45) wilde graag iets nieuws uitproberen. Ze plaatste een contactadvertentie voor een date in een tijdschrift, maar het liep toch allemaal net even anders af dan ze had gehoopt.

Haar date liep namelijk wel héél hard van stapel.

Lees ook
Miekes dateleed: ‘Hij vroeg me wie van zijn andere dates hij het best kon kiezen’

Benieuwd

‘Op 23-jarige leeftijd heb ik uit nieuwsgierigheid een contactadvertentie geplaatst in het blad Mijn geheim. Daarin gaf ik aan dat het me leuk leek om iemand met dezelfde interesses te ontmoeten. Ik was heel benieuwd. Wat kan ik ervan verwachten? Wat voor types zouden hier op reageren?’

Keuze genoeg

‘De reacties kwamen volop binnen, van gescheiden vaders met kinderen tot personen die op zoek waren naar een werkster. Het doel van mijn advertentie was niet duidelijk. Na het zien van alle reacties, sprong er maar één uit. Ik reageerde onmiddellijk op zijn berichtje. Het bleek iemand van dezelfde leeftijd te zijn en hij woonde in een dorp verderop. We spraken af bij een treinstation. Ik kon hem herkennen aan een rode roos die hij bij zich zou hebben.’

Iets te hard van stapel lopen

‘Ik fietste langs het station en zag mijn date staan. Hij was niet de man waar ik van droomde en mijn hart ging niet sneller kloppen. Desondanks ben ik toch op hem afgestapt en opperde hij om iets te gaan drinken. Ik reageerde wat terughoudend, terwijl hij al gelijk helemaal hoteldebotel was. Hij begon al over kennismaking met mijn ouders en vroeg om ‘verkering’. Lieve help, verkering… Nou dat zag ik echt niet zitten.’

De moed zakte mij in mijn schoenen

‘Na de eerste date spraken we nog één keer af. We zouden elkaar nog eens ontmoeten, dit keer bij hem thuis. Drie dagen later ging ik er met lood in mijn schoenen naartoe. Ik had mezelf voorgenomen om aan te geven dat dit de tweede en tevens laatste date zou zijn. Ik was er al een beetje klaar mee.’

Lang leve de vrijheid

‘Eenmaal daar aangekomen, nam hij mij mee naar de woonkamer, haalde zijn gitaar tevoorschijn en zong een hele liefdesverklaring voor mij. Na een paar zinnen gewisseld te hebben, heb ik vluchtig iets gemompeld over een vonk, die ik toch echt niet over voelde springen en ben ik snel de deur uit gevlucht. Ik heb sindsdien nooit meer gereageerd op reacties. Lang leve de vrijheid.’