Stortelder en Rikkerink. Gaat er geen belletje rinkelen? Wel als we het hebben over Suzan en Freek. Dan weet je dat het gaat over het succesvolle zangduo uit de Achterhoek. Als het avond is bracht ze in 2019 hun eerste gouden plaat. Daarna volgde hit na hit, miljoenen streams. Een optreden voor het koningshuis. Zes shows in Ziggo Dome. Ze wonen al lang niet meer in het oosten van het land. Lichtenvoorde, waar ze elkaar ontmoetten tijdens de muziekles op de middelbare school, is verruild voor een dorp in Noord-Holland. Een groot bijgebouw dient als muziekstudio met gitaren aan de muur en onder het puntdak een Steinway & Sons-vleugel.
Hoe voelde dat, zes shows geven in zo’n grote concertzaal?
Suzan “Onwerkelijk. Voordat we doorbraken, traden we in de weekenden soms op in de viplounge van Ziggo Dome, als muzikale ‘sfeerbepalers’ zongen we covers. Om nu zelf op het grote podium concerten te mogen geven, voelt bizar. Dit was ons derde jaar Ziggo. Het eerste jaar sta je doodsangsten uit. Duizenden bezoekers, de meeste liedjes zong ik met mijn ogen dicht. De tweede keer denk je nog steeds: waarom doe ik dit? De derde keer kun je al meer genieten.”
Freek “Zingen in de zaal waar we als bezoeker Adele, Billie Eilish, Bruno Mars en Sabrina Carpenter hebben gezien. Chillen in de kleedkamer waar die grote namen op hetzelfde bankje zaten. We waren fit getraind voor de shows. Onze catwalk was 32 meter lang, je wilt die flinke lap niet kapot hijgend heen en weer rennen.”
Suzan “Alles zat erin. Intieme momenten, meespringen, vlammen, feest, confetti. Er waren studentenverenigingen die een avond kwamen feesten, maar ook mensen die geëmotioneerd raakten bij de tekst van Goud. Simon Keizer gaf me, aan de vooravond van Amstel Live in Ahoy, ooit de tip: ‘Niet te veel nadenken, niet alle kamertjes in je hoofd langsgaan. Doe je ogen open en onderga het.’ Daaraan denk ik dan weer voordat ik loeizenuwachtig het podium op moet.”

Komen jullie allebei uit een muzikaal nest?
Freek “Er werd veel muziek gemaakt bij mij thuis en ik speelde trombone bij de harmonie, echt zo’n dorpsding.”
Suzan “Mijn moeder speelde basgitaar, mijn zusje zat in een band. De Achterhoek heeft een bandjescultuur, muziek als hobby was heel normaal. Ook op de middelbare school was daar veel ruimte voor. De vonk sloeg over tijdens muziekles. Freek heeft mij versierd, hoor. Ik was bizar onzeker, praatte met niemand. Freek deed dat juist heel makkelijk. En hij was grappig, daar val ik op.”
Freek “Zo’n mooi meisje achter de piano, ik vond Suus en haar talent meteen interessant, aantrekkelijk. Na school gingen we chatten op MSN.”
Suzan “En breezertjes drinken in het dorpscafé.”
Freek “Na de middelbare wilde ik iets met muziek doen. Niet naar het conservatorium; als je daarna niet doorbreekt word je naar mijn idee muziekleraar en dat wilde ik niet. Ik ging de opleiding International Event, Music & Entertainment Studies doen. Zo leerde ik de ‘achterkant’ van de muziekindustrie kennen.”
Suzan “Ik heb bouwkunde gestudeerd aan de technische universiteit. Ik had geen professionele muzikanten in mijn omgeving, miste een rolmodel in de muziek. Tot ons 25ste hebben we gestudeerd en gewerkt. Muziek was voor de weekenden, voor de lol. Tot we eigen muziek gingen maken en Als het avond is een hit werd. We werden vaker en vaker gevraagd om op te treden en in no time waren de vakantiedagen op. Toen werd het tijd om ontslag te nemen.”
Wat herinneren jullie je vooral uit die begintijd?
Suzan “Het doorbreken was te gek, maar ook lastig. Ik ben niet extravert. Moest eraan wennen dat iedereen een praatje wil maken op straat. Ik reageerde daar paniekerig op. Dacht vooral: wat overkomt mij nou? Wat moeten deze mensen van me, ik ken ze niet. En waarom reageer ik zweterig en sta ik met klotsende oksels tegenover ze?”
Freek “De bekendheid groeide sneller dan dat we er mentaal aan konden wennen.”
Suzan “Daar had ik moeite mee. Ik ben met een mental coach gaan praten en sindsdien kan ik er beter mee omgaan. De gesprekken hielpen heel erg in het besef dat men echt niks bij ons komt halen. Fans hebben gewoon het beste met ons voor.”

Freek “Als mensen iets lelijks over je zeggen, helpt het om te denken dat het niet persoonlijk is tegen ons, maar tegen de artiesten Suzan en Freek. Dat staat niet los van ons, maar er zit wel degelijk een verschil in. Wij zijn wij: Freek en Suus, daarmee ondertekenen we kaartjes die we naar vrienden sturen. Suzan en Freek, dat is een merk.”
Suzan “Mijn moeder heeft zich de eerste jaren veel zorgen gemaakt. Telkens als ik een situatie heel spannend vond, zei ze, de handen dramatisch voor haar ogen geslagen: ‘Je kunt er elk moment mee stoppen.’”
Freek “Voor Achterhoekers is de showbizz een ver-van-m’n-bedshow. Ze hebben er een groots idee bij. Alsof je, zodra je doorbreekt, ineens deel uitmaakt van een groep bekende mensen. Alsof je wordt toegevoegd aan een artiesten-WhatsApp-groep: Welkom. You’re one of us now. Onze mentaliteit en nuchterheid is niet veranderd en da’s met name Suus haar verdienste.”
Suzan: “Je breekt door, verdient wat geld. De een reageert daar anders op dan de ander. Ik wilde niet anders zijn dan mijn vrienden, wilde niet kwijtraken wat ik had. Leuk om in een mooi huis te wonen, maar that’s it, dacht ik. Terwijl Freek dacht: nouuu, wat gaan we hiermee doen. Businessclass vliegen, Louis Vuitton-jasjes kopen …”
Freek “Ik zou nooit iets van Louis Vuitton kopen.”
Suzan “Nee, maar als eerste reactie. Uiteindelijk zijn we niet echt andere dingen gaan doen.”
Freek “Ik heb wel de gitaren gekocht die ik altijd al wilde hebben. Maar in plaats van rare horloges kopen, ga ik liever op reis.”

Maar dan geen lullig reisje: jullie trokken onlangs drie maanden door Japan, Nieuw-Zeeland en Australië.
Freek “Ik kwam op het idee; de shows in Ziggo Dome stonden gepland. Ik zag een gat in de agenda en heb Suzan voorzichtig gepolst. Eerst met het idee om drie weken naar Japan te gaan.”
Suzan “Daarna om twee maanden verder te reizen. Mijn zus woont met haar gezin naast ons en hen lang moeten missen, leek me pittig. ‘Eerst Japan en dan zien we wel’, zei ik.”
Freek “Ter plekke besloten we ook naar Nieuw-Zeeland en Australië te gaan. In Australië zeilden we rond de Pinkstereilanden met acht anderen – Nieuw-Zeelanders, Engelsen, Amerikanen – op een boot. Dan ontstaan gesprekken over leven en werk, dus ook over het onze. We vertelden dat we muziek maakten. ‘Kun je daarvan leven?’, vroegen ze. En toen: ‘Are you on Spotify? Oh my God, you’ve got a song with 90 million streams!’”
Suzan “Leuk, maar ook heel awkward vond ik dat.”
Freek “Het was week zes van onze reis, we waren heel erg uit ons dagelijks ritme en toen lieten deze mensen ons met andere ogen naar ons leven kijken. Ze zeggen weleens dat reizen rust en wijsheid brengt en het is zo’n Instagram blessed-ding om te zeggen dat reizen je leven verandert.”
Suzan “Blugh. Ik krijg al kotsneigingen als ik het hoor.”
Freek “Maar achteraf denk je: misschien toch waar.”

Suzan “Als ik op social media lees dat iemand zichzelf heeft teruggevonden tijdens een reis, denk ik: really? Waar gaat dat over? Dus ‘levensveranderend’, ik weet het niet, hoor. Maar je knapt er wel heel erg van op. Reizen, lang of kort, maakt dat je echt kan vóélen. En ik kreeg zin om weer volle bak aan de slag te gaan.”
Freek “In de gemeenschappelijke keuken van een camping in Nieuw-Zeeland stond een piano. Suus dook erachter en zei: ‘Ik word weer kind.’ Sinds we in 2019 doorbraken zijn we van release naar release gegaan. Van planning naar planning. Alleen al in het jaar na corona deden we 120 shows. Geen optredens in een kleine kroeg, maar voor grote menigtes, waardoor er druk op ligt. Die spanning kunnen we prima aan, maar we hebben beiden de neiging om te overanalyseren. Sanne Hans gaf ons ooit goede raad: ‘Heel leuk, deze wereld en wat je meemaakt. Vergeet niet: voor veel mensen die met jullie werken is het hun werk, bijvoorbeeld voor een journalist die vragen stelt, maar voor jullie is het jullie leven. Jullie zijn in charge, dus creëer wat voor jullie fijn is.’ We hoeven niet koste wat kost te pleasen. Niet meer zeventien shows in veertien dagen proppen en elkaar dan uitgeblust aanstaren.”
Suzan “Vooral dat eerste jaar was er een angst om niet relevant te zijn. Het is een luxepositie om te kunnen kiezen voor zo’n lange reis. Het kan. Daar moet je dan ook gebruik van maken, vind ik. Onze tijd weg bracht ons in reset-stand – die kan ook op een tegeltje.”

Hoe zorgen jullie ervoor dat het thuis, na een dag werken samen, ook een beetje leuk blijft?
Freek “Door een duidelijke scheiding aan te brengen tussen werk en privé. We doen heel veel los van elkaar met eigen vrienden. In ons huis zul je geen gitaar, geen gouden plaat vinden. Helemaal niks wat werkgerelateerd is.”
Suzan “Die grens bewaken we streng. Als de een ’s avonds in huis nog een werkaanvraag wil bespreken, zegt de ander: ‘Nee, morgen. Nu samen deze serie kijken.’ Hoe leuk je je werk ook vindt, soms moet je er gewoon je kop over houden. Daar denken we hetzelfde over.”
Ooit met mot op het podium gestaan?
Suzan “Nooit. We hebben best weleens gezeik, maar nooit met elkaar. Wij vormen een team. Ik heb nooit de behoefte gehad om met iemand anders dan Freek samen te zijn. Ook niet toen we jong waren. Ook niet tijdens vriendinnenvakanties naar Renesse of Lloret de Mar, waar een aantal vriendinnen druk was met vakantieliefdes.”
Freek “Samen oud worden is nooit een groot plan geweest. We zijn elkaar simpelweg het leukste blijven vinden. Ineens zijn we hier, zijn we getrouwd en hebben een huis samen.”
Suzan “Momenten waarop we de ander strontvervelend vinden, zijn er ook, hoor. Freek kan bijvoorbeeld moeilijk dingen loslaten. Als ik me wil bemoeien met de setlist en het ritme van de songs zegt-ie: ‘Ja ja, gaan we doen’, maar zijn blik vertelt iets anders. Dat ga ik nooit veranderd krijgen.”

Freek “Suus moet soms haar gelijk krijgen, ook als ik het haar echt niet wil geven. Als ik mijn AirPods kwijt ben, weet ik dat ik het had kunnen voorkomen door ze op een vaste plek te leggen. Dat hoeft Suus me heus niet te melden met de zei-ik-toch-blik. Het is eerder sarren dan ruzie. Ik krijg haar snel op de kast met grappen: in de auto bij een verkeerslicht doe ik het raam aan haar kant naar beneden zodat ze oog in oog komt te staan met een voetganger op de stoep. Dan weet ze niet waar ze het moet zoeken, haha.”
Suzan “Soms wil ik uitrazen. Ben ik witheet over iets. Maar Freek doet dan niet mee met razen en dan ben ik snel klaar, kan ik je melden. Het zijn de verschillen in ons karakter. Ik kan emotioneel en bevlogen zijn, Freek krijg je echt de pis niet lauw. De keren dat ik Freek zenuwachtig heb gezien, kan ik werkelijk op de vingers van één hand tellen. Thuis kook ik en doet Freek de was. Hij heeft de grootse ideeën voor onze vakanties. Ik wil bepalen op welke bank we thuis zitten.”
Freek “Pakt soms niet al te best uit met die meubelkeuzes. Zullen we de Vitra Eames Wire Chair even bespreken, Suus? Mooie eetkamerstoel, vond ze, maar het ding zit voor geen meter.”
Suzan “Nu pronkt-ie in de logeerkamer. Met een berg kleren erop.”

Uit drama worden goede liedjes geboren, zegt men. Hoe moet dat dan met jullie, als je zo’n goede relatie hebt?
Suzan “Het leven is echt niet altijd super-dikke-duim-de-lucht-in. Ik was onzeker op de middelbare school, ben weleens gepest. Freeks ouders scheidden een aantal jaar geleden. Dat was niet fijn. We kiezen ervoor het leven positief te benaderen. Omdat we dat prettig vinden.”
Wat is jullie imago, denken jullie?
Suzan “Tot een paar jaar geleden dachten mensen vooral vaak dat we broer en zus waren.”
Freek (lachend) “Dat werd minder toen we trouwden. We zijn erachter gekomen wat ons imago is toen het nieuwe The Voice-seizoen werd aangekondigd met onze deelname als juryleden daarin: braaf en burgerlijk. Die nemen we graag.”
Suzan “Voor Shownieuws en Boulevard zijn we saai.”
Te weinig sleaze en dirt.
Suzan “Precies. Dat kun je verwarren met saai. Ik noem het liever steady.”
Freek “Wat saai is voor de mediawereld, is doodnormaal voor de gemiddelde kroegganger in Lichtenvoorde. Het gaat goed met ons. Laat dat maar lekker saai zijn.”•

Suzan Stortelder GEBOREN 15 juni 1992 in Zieuwent IS singer-songwriter STUDIE Bouwkunde aan de TU Delft VORMT een muzikaal duo met haar man Freek DE TWEE braken in 2019 door met Als Het Avond Is DAARNA volgden Blauwe Dag, De Overkant (met Snelle), Goud, Slapeloosheid en Batterij VOOR Dromen in Kleur ontving het duo een Edison (Beste Album).

Freek Rikkerink GEBOREN 29 maart 1993 in Harreveld IS singer-songwriter STUDIE International Event, Music & Entertainment Studies WOONT met Suzan in Noord-Holland.