‘Met lekker eten op tafel volgen de mooie gesprekken vanzelf’

EERSTE HAPPEN “Mijn eerste kookherinnering is met mijn vader: op zondag maakte hij vaak plaatpizza en als achtjarige hielp ik mee. Deeg maken en kneden, saus koken, pizza beleggen. Hij dronk er altijd een biertje bij en ik mocht af en toe een slokje – kun je je niks meer bij voorstellen nu, maar het is een fijne herinnering, wellicht door die slokjes bier, ha. Mijn vaders moussaka-achtige gerecht met aubergine, tomaten en geitenkaas behoorde jarenlang tot mijn favorieten. Een andere herinnering is aan mijn moeder, die roomsaus maakte met witlof, kaas en ei. Ik keek vanaf een krukje toe. Toen ik op mijn zeventiende op kamers ging belde ik haar vaak op: ‘Mam, hoe maak je dat ook alweer? Hoelang moet broccoli koken en gooi je de steeltjes dan weg?’ Ik kon ook eindeloos appeltaarten bakken met haar recept, uitgeschreven op een papiertje.”
GEZOND OF LEKKER “Dat vroeg ik mijn ouders elke dag: ‘Eten we gezond of lekker?’Want wij aten echt gezond en vegetarisch. Ik was vier toen mijn moeder besloot geen vlees meer in de pan te leggen. Toen verschenen de potten gierst en bonen in huis, aten we knolselderijsteak, oneindig veel groentesausjes met rijst. Best alternatief voor een kind. Als ik een keer geen zin had in gezond, probeerde ik of ik bij een vriendinnetje mocht eten. Daar kreeg ik aardappels, groente en vlees met jus, heel anders dan wat wij thuis aten.”