‘Net als mijn vader heb ik ook behoefte aan steeds nieuwe prikkels’

Innerlijke onrust “In mijn jeugd ben ik negen keer verhuisd. Met mijn ouders, broer en zus woonden we zowel in het westen, oosten als noorden van ons land. Dat had alles te maken met de droom van mijn vader en moeder, die graag op een zo mooi mogelijke plek een boerderij met veel dieren wilden. Vaak was ik dus de nieuweling op school. In Assen noemden sommigen me ‘Billy from the West’, omdat ik geen Drents accent had. Gelukkig stond dat het contact met mijn klasgenoten niet in de weg. De innerlijke onrust – vooral van mijn vader, die telkens een andere uitdaging zocht – herken ik. Zelf heb ik ook behoefte aan steeds nieuwe prikkels.”
Grote bek “Tijdens mijn studie presenteerde ik een studenten­talkshow waar Job Cohen te gast was. Om hem uit de tent te lokken, stelde ik hem een nogal impertinente vraag waar hij gepikeerd op reageerde. Dat zou ik nu niet meer doen, maar destijds pakte die benadering voor mij goed uit. Dankzij mijn grote bek viel ik op en kreeg ik de kans om het tv-programma Rambam te presenteren.”
Optimist “Bij Radar word ik er herhaaldelijk mee geconfronteerd dat er mensen zijn die hun geld verdienen op een manier die niet door de beugel kan. Ik vind het nuttig om misstanden bloot te leggen bij instanties of bedrijven en op te komen voor gedupeerden, maar ik ben er niet op uit om anderen kapot te maken. Bij het zoeken naar oplossingen ga ik ervan uit dat mensen hun aanpak veranderen zodra ze tot een nieuw inzicht komen. Wat dat betreft ben ik een optimist.”