Wat heb je gisterenavond gegeten, Anniek? “Het gerecht dat ik heel vaak maak: doe olie en knoflook in de pan, bak het even aan, gooi er voorgesneden wokgroenten bij plus voorgestoomde basmatirijst van Tilda, strooi er wat gerookte amandelen over en blus het geheel af met een paar scheuten sojasaus van Kikkoman. Drie minuten, klaar ben je.”
Dit is het simpelste recept dat ik ooit heb gehoord. “Goed, hè? Het is wel direct duidelijk dat ik geen kok ben. Het liefst gooi ik alles in één pan, maar ik eet wel graag gezond en vegetarisch.”
Houd je wel van lekker eten? “Enorm. Mijn man René is een ster in de keuken. Ikzelf krijg er stress van. Ik ben bang dat het aanbrandt, niet gaar wordt en dat niet alles tegelijk klaar is. Gebruik ik te veel kruiden of juist te weinig? En wat staat er in dat kookboek? Vijf eieren, maar hoe groot moeten die eieren dan zijn?”

Stond je moeder vroeger wel zingend in de keuken? “Nee, mijn moeder had er ook weinig plezier in. Meestal aten we gewoon avg’tjes, soms bruine bonen met spek, en als ze heel gek deed, macaroni met ham en kaas. Ooit kreeg ik als tienjarig kind het Kookboek van Sesamstraat met kerst, ik denk dat een tante het had gekocht. Er stonden heel simpele dingen in als fruitsalade met sinaasappelsap, maar ik heb er nooit iets uit gemaakt. Want iedere keer als ik aanstalten maakte, zeiden mijn ouders: ‘Nee, nu komt het niet zo goed uit.’”
Wat een geluk dat je man goed kookt. “Heerlijk vindt hij het. Hij gaat gerust drie dagen voor er eters komen in de weer met kookboeken en voorbereidingen. En dan overlegt hij gezellig met mij, want ik kan weer goed visualiseren of datgene wat hij wil maken er qua kleur en textuur op het bord mooi uitziet. En ik dek altijd de tafel. Servetten uitzoeken die bij het tafelkleed passen, kleine bloemstukjes maken met bloemen uit de tuin. Bij speciale gelegenheden vries ik cranberry’s in met een takje rozemarijn en die presenteer ik dan in een hoog glas met sparkling wine.”