Amber: ‘Sinds lange tijd heb ik een privédate. Ik zag hem naar me kijken op een terras waar ik lunchte met een vriendin. Toen ik hem die middag in een ander dorp passeerde, sprak hij me aan. Het ging zo spontaan en daadkrachtig. Ik geloofde erin.’
Hij bestelt kipsaté. “Vind je het erg dat ik vlees eet?” Ik glimlach – een man die niet rücksichtslos over anderen heen walst – en zet mijn telefoon op stil. We drinken wijn en praten over zijn werk, zijn dromen en Japan, het land waar ik regelmatig ben geweest en waar hij van droomt. “We kunnen samengaan?”, zegt hij grappend.
