‘Sodemieter op, sneue lul” durf je pas hardop te zeggen als niemand meer een #metoo’tje bij je probeert’

SOMS WORD JE OP DE SNELWEG INGEHAALD door een cabrio. Zo’n lekkere ordinaire nieuwe, of een chique uit de jaren zestig. Zelfs als je er niet van houdt, moet je toch even kijken. Hij hoort nog altijd bij James Dean (of, voor de liefhebbers, bij Ferris Bueller). Dus zoiets verwacht je ook ­achter het stuur, een James Dean of iets anders jongs en aantrekkelijks.
Als je je genoeg verveelt om de cabrio in te halen, gewoon, om even te kijken of er inderdaad een rebel without a cause achter het stuur zit, kom je negen van de tien keer bedrogen uit. Het is altijd een grijze en/of kalende, veel te oude man. Die tiende keer kom je trouwens ook ­bedrogen uit, want dan is het de zoon van zo’n oude man, en die jongens lijken ook nooit op James Dean. Die zijn te rijk en verwend om een rebel without a cause te zijn, ze zijn meestal een daytrader without a clue. Of een influencer without an education. Meestal gewoon een kwakbol zonder kaaklijn. “Wat doet een sneuneus als jij in een lekkere bak als deze?’ Maar zo is het en zo blijft het, want zo’n wagen waarin je jong en prachtig moet zijn kun je pas betalen als je oud en lelijk bent. De enige uitzondering was dan ook James Dean. Live fast, die young, leave a beautiful corpse.

Een van de vele onrechtvaardigheden in de planning des levens.
Er zijn veel van die planningsonrechtvaardigheden. Bijvoorbeeld dat je pas zelfvertrouwen hebt láng na het namenrondje in de kring op de ­eerste dag in de brugklas. Dat je pas duidelijk “Nee, sodemieter op, sneue lul” hebt leren zeggen als er niemand meer een #metoo’tje bij je probeert.
Maar het ergste is slapen.
Wie heeft dat bedacht, dat je de eerste dertig jaar van je leven bezig bent met zo lang mogelijk opblijven, niks missen, nachten doorhalen, het licht uitdoen op feestjes, ruziemaken met je ouders over bedtijd, onderhandelen, gillen, op de gang rondspoken in je pyjama en koprollen doen op bed? Dat je alles deed behalve je ogen ­dichtdoen en wegzinken in een heerlijk niet-zijn? Want tegen de tijd dat je zelf mag bepalen hoe laat je naar bed gaat, val je al tijdens B&B Vol Liefde op de bank in slaap. Terwijl je zo graag nog ­allerlei woeste dingen wilde doen, maar je bent gewoon op. Je wilt naar bed, en vooral ook dat die ­kinderen eindelijk eens gaan slapen en dat iedereen je met rust laat, alleen, alleen met je dromen waarin jij James Dean hebt (of bent) en in je rode cabrio wegrijdt naar nergens.•

Dit artikel is afkomstig uit LINDA.255 Slaap Lekker, lees hier het hele magazine.

‘Als ze op een feestje zeuren over transvrouwen, denk dan niet: laat ze maar kletsen’Lees ook