Leon Verdonschot legt voor LINDA.nl om de week iemand het vuur na aan de schenen. Deze week is zanger Yves Berendse (32) aan de beurt. Hij is tot en met april in het hele land te zien met zijn nieuwe theatershow Voor Altijd.
Wat beschouw jij als het echte begin van je zangcarrière? Dat je op je 18e verjaardag op je eigen surpriseparty zong? Dat je daarna iedere laatste zondag van de maand in je eigen stamcafé De Klikspaan optrad? Of dat je vervolgens meedeed aan talentenjachten?
“Het eerste moment van zingen, publiekelijk voor mijn vrienden en familie, was echt daar op mijn verjaardag. Toen besefte ik ook dat dit wel eens wat kon worden. En dat ik mezelf hier in wilde ontplooien, wilde uitzoeken wat dit me allemaal kon brengen. Maar het winnen van de talentenjacht van Jantjes Verjaardag beschouw ik toch wel als het echte begin. Ik had toen mijn eerste single uit, Voor Jou. Dit was het eerste moment dat mensen meezongen met mijn eigen liedje.”
Meedoen aan talentenjachten door het hele land betekent winnen, en soms ook verliezen. Heb je die ook onthouden?
“Ja. Ik ben ooit meegedaan aan Bloed, Zweet & Tranen. Dat was een talentenjacht op tv. Een soort The Voice, maar dan met volksmuziek. Het was echt heel vroeg in mijn carrière, in 2015. Dat vond ik heel spannend, optreden voor een jury, en dan ook bekritiseerd worden om die drie minuten. Ik bestreed die zenuwen vaak met een biertje of vijf, haha. Bij dat programma kwam ik niet door de eerste ronde. Toen moest ik wel even een manier vinden om daarmee om te gaan. Na maanden waarin het allemaal heel goed ging was dit het eerste moment waarop ik ging twijfelen: moet ik hier wel mee doorgaan? Ben ik wel geschikt? Het is een enorm cliché, maar uiteindelijk leer je hier meer van dan van alleen maar schouderklopjes. Het gaat nou eenmaal met vallen en opstaan.’
Thekla Reuten: 'Als ik met liegen een snee brood voor mijn hongerige kind kreeg, zou ik het ook doen'
Je hebt al vroeg in je carrière zangles genomen. Van de spreekwoordelijke oudere, strenge, klassiek geschoolde mevrouw?
“Bijna. Het was een man. Hij was inderdaad klassiek geschoold. En niet per se streng, maar wel strijdvaardig. Precies de aanpak die ik nodig had. Hij woonde in een heel mooi, ouderwets ingericht pand met uitzicht op de Dam. In de woonkamer stond een heel mooie vleugel. En dan stond ik daar een of twee keer per week een tot anderhalf uur alleen maar te werken aan mijn techniek. Met natuurlijk de ademhaling als een vast terugkerend thema. Ik heb daar zó veel aan gehad.”
Wat is je ultieme tip voor iedereen die ook wil zingen?
“Dat is uiteindelijk toch gewoon: je hart volgen. Toen ik voor het eerst zong, voélde ik iets. Ik voelde: dit is wat ik wil doen. Als je dat moment hebt ervaren, hebt ervaren dat je blij en gelukkig wordt van zingen, dan moet je dat doen. En dan zul je heus een paar keer op je bek gaan. Heus een paar keer afvallen tijdens talentenjachten.
Maar zolang je doet waar je intens van geniet en waar je van houdt, kun je het eigenlijk nooit fout doen. Er zullen in Nederland honderden betere zangers of zangeressen rondlopen dan ik. Alleen: ik hou gewoon écht van mijn vak. Dan komt er een moment waarop het kwartje de goede kant opvalt. Bij mij duurde dat negen jaar, en die negen jaar deed ik het ook al met veel plezier.”
Op Spotify staan nog steeds je Yves Home Sessions, die je opnam in corona-tijd. Wat opvalt aan je keuze voor covers (van onder meer Michael Bolton, Foreigner, Phil Collins): het zijn allemaal hits uit de jaren tachtig. Maar jij bent geboren in 1993. Ben je te laat geboren?
“Ja, dat is echt zo. ‘Ik ben misschien te laat geboren, of in een land met ander licht.’ Zo begint Laat Me van Ramses Shaffy. Dat is iets dat bij mij altijd terugkeert: ik ben een zeer nostalgisch ingesteld persoon. Ik word altijd aangetrokken door vroéger. Als mensen bij me in de auto zitten, zeggen ze wel eens: ‘Heb je ook muziek van mensen die nog léven?’ Haha! Maar ze hebben ook echt gelijk; ik hang enorm naar het verleden.”
Pommelien Thijs (24): 'Authenticiteit betekent niet dat ik alles moet delen en geen privé mag hebben'
Ik citeer een van je grote hits, Lust: ‘Als ik in jouw bed lig, zie ik de spullen van je vriend, en over mijn vriendin zeg jij dat zij dit niet verdient, dit kan zo niet doorgaan, maar stoppen doen we niet, dus we gaan door en door en door.’ Kun je iets vertellen over de inspiratie van dit nummer?
“Haha. Jezus.”
Verrassend!
Lachend: “Laat me dit even goed formuleren. Toen ik jong was, heb ik wel eens een relatie gehad, maar keek ik ook anders naar relaties dan nu. Ik ben nu zeven jaar met mijn vriendin Sophie, ben gelukkig en ik hou enorm veel van haar. Maar ja, we hebben allemaal ooit wel eens domme dingen gedaan. In die tijd, in 2017, schreef ik nog geen eigen teksten, mijn toenmalige manager John van Katwijk schreef die.
Hij is er helaas niet meer, maar John was een heel belangrijke steunpilaar in de eerste fase van mijn carrière. En ik zei tegen John: ‘We hebben zoveel liedjes over de liefde. Het zijn allemaal odes. Ze gaan over verliefd zijn op haar, houden van haar, zin hebben in haar, dit liedje zingen voor haar. Maar waarom we hebben geen enkel liedje over keihard vreemdgaan?’ Ik zag hem grijnzen. Een week later belde hij, en had hij de tekst klaar. Kennelijk had ik hem geïnspireerd.”
Je vader Henk vertelde vorig jaar aan Shownieuws dat hij zich herinnert dat jij als puber een ‘lastig ventje’ kon zijn. Had hij gelijk?
“Nou, ik ken mijn vader natuurlijk heel goed. En als ik die woorden weeg op de manier waarop hij ze volgens mij bedoelde, dan denk ik niet echt dat ik mijn ouders tot waanzin heb gedreven. Maar wel dat ik een puberperiode heb doorgemaakt, waarin ik mezelf moest leren begrijpen. Volgens mij dient die periode daar ook voor. Ik was vooral bezig met genieten van mijn jeugd. School deed ik met twee vingers in mijn neus en met de toekomst was ik niet bezig. Dus ik ben echt heel blij dat ik met zingen in aanraking ben gekomen.”
Wat was je anders gaan doen, denk je?
“Ik zat op de hotelschool en werkte al in de horeca. Dus ik denk dat ik misschien een boetiekhotelletje had geopend in Zandvoort. Ik vind hospitality een leuk vak. En ik hou van gezelligheid.”
Jennifer Hoffman: 'Mijn angst is dat mijn kind later zegt: ik wil bij Shell gaan werken'
Je komt uit een Joodse familie. Om dan, in een tijd van opkomend antisemitisme, het 5 mei concert te mogen presenteren, moet wel heel bijzonder zijn.
“Ik denk dat ik ’t het allermooiste vond dat ik dit aan mijn moeder kon geven. Mijn moeder heeft haar opa en oma nooit gekend; zij hebben de Tweede Wereldoorlog niet overleefd. Ze had wel haar vader; mijn opa, die een heel bijzondere man in mijn leven is geweest, die ik veel te kort in mijn leven heb kunnen hebben. Om mijn moeder, mijn vader en mijn oma te laten zien dat hun kind en kleinkind zo’n mooie dag mag presenteren; dat was heel bijzonder en emotioneel om te doen. Voor mij het mooiste moment van vorig jaar.”
Haarlem, Zandvoort, Amsterdam, Badhoevedorp, Vinkeveen. Wat is nu ‘thuis’?
“Dat is nu Vinkeveen, de plek waar ik samen met Sophie woon. De plek waarvan we ook altijd tegen elkaar hebben uitgesproken dat we er zouden willen wonen. Maar Amsterdam is de stad die het dichtst bij mijn hart ligt, de stad van mijn familiehistorie. Ik wil gewoon minimaal een dag per week in Amsterdam zijn, dat is voor mij de allermooiste stad. En Zandvoort is de stad waar ik ben opgegroeid, waar ik alle dingen voor het eerst heb gedaan die je als jonge jongen doet. Mijn ouders wonen er, veel van mijn vrienden wonen er, mijn oma woont er vlakbij. Dus Zandvoort ligt heel dicht bij mijn hart.”
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Soundos: 'Ik denk dat mensen die hun kinderen een fatbike geven, niet echt van ze houden'
