Raskat zoek

“Max was pas een dag weg toen ik al op Facebook zette dat hij was vermist”, vertelt Tamara. “Dit was gewoon zo niks voor hem. Misschien zat ‘ie ergens opgesloten, ik wist het niet. Twee dagen later was hij er nog steeds niet en dacht ik: dit komt niet meer goed. De gedachte dat hij zou kunnen zijn gestolen, bleef wel door mijn hoofd spelen. We deelden flyers uit in de buurt en hebben dag en nacht gezocht naar Max. Maar geen spoor.”

De zoektocht gaat maandenlang door en tussendoor bevalt Tamara van haar eerste kindje. Door alle stress rondom de kat kan ze niet echt van haar kraamtijd genieten, zo vertelt ze. Maar dan krijgt ze bericht van haar buurvrouw: “Wij hadden een overbuurman die altijd gedoe had met politie en deurwaarders. Op de dag dat Max verdween, verdween hij ook. Ze dacht dat hij er misschien iets mee te maken zou kunnen hebben. Zo’n raskat kan best wel wat geld opleveren, al helemaal als je ermee gaat fokken. Maar ja, hoe kon ik ooit zijn nieuwe adres achterhalen?”

Lees ook
De kater komt later: vermiste kat Merlijn na 13 jaar weer thuis

Max

In de tussentijd meldt Tamara bij de politie wel alvast dat haar kat is gestolen. Mocht ze ‘m terugvinden, dan kunnen zij haar helpen. “Anders is er geen bewijs van diefstal”, zo legt ze uit. Op Facebook blijft ze de vermissing van Max melden en krijgt ze wederom een bericht van iemand. “Zij schreef dat ze een foto van Max op Facebook had geplaatst, omdat ze hem los had zien rondlopen in haar dorp. Ze vond dat nogal vreemd, omdat het een raskat is. Vervolgens had ze een bericht van een meisje gekregen, dat het haar kat was. Die had hem ook al opgehaald. Maar aan de hap uit zijn oor kon ik zien dat het míjn kat was.”

“De vrouw die hem had weggegeven, wilde even met het meisje overleggen of ik langs mocht komen. Maar daar had ik geen zin in. Ik heb haar zelf opgebeld en gezegd dat ik eraan kwam. Het was al 21.30 uur ’s avonds en mijn man bleef bij onze baby. Met mijn moeder ben ik die kant op gereden, daar was de politie ook van op de hoogte.”

Leugens

Maar het meisje – dat later de vriendin van de overbuurman blijkt te zijn – geeft zich niet gauw gewonnen. “Ze bleef maar liegen”, vertelt Tamara. “Eerst zei ze dat ze hem van Marktplaats had, toen dat ze hem had gekregen… Er klopte helemaal niets van. En ik zag dat het Max was. Ik zei: óf je geeft ‘m nu vrijwillig aan mij, of ik haal de politie erbij.”

“Ik kreeg hem uiteindelijk overhandigd en ik merkte echt dat hij een soort opgelucht was toen ik hem vasthield. Maar hij zag er niet uit”, verzucht Tamara. “Hij was helemaal verwilderd. Een raskat moet je goed verzorgen, regelmatig kammen, maar hij zat onder de klitten. Max stonk, had last van oormijt en had te lange nagels. Ineens vond hij voeten ook eng. Ik wil niet weten wat hij daar allemaal heeft meegemaakt. De dierenarts heeft hem gelukkig goed gecheckt.”

Dossier gesloten

Eenmaal thuis is Max ook weer de oude en pakt hij zijn ritueeltjes weer op. En de daders? Die zijn nooit gepakt. “De poes is gevonden, dus het dossier is gesloten. Daar ben ik heel boos om geworden. Ik heb maandenlang in het verdriet en de ellende gezeten en daar wordt niets mee gedaan. Zo leren zij het toch niet?”

“De eerste paar keer dat Max weer naar buiten ging, vond ik ook heel spannend”, gaat Tamara verder. “En eigenlijk ben ik nog steeds op mijn hoede. Maar ik kan hem niet binnenhouden, dat is hij niet gewend en dan wordt ‘ie niet gelukkig.”

Weer zoek

Het is iedere keer dan ook een opluchting als hij weer naar binnenwandelt. “Ik ben elke dag nog blij dat hij weer thuis is. Max is zo aanhankelijk en lief, hij was mijn eerste eigen huisdier.” De zoektocht is echter nog niet voorbij: “Helaas is nu mijn andere raskat weg… Ik gok dat hij óók een ander huisje heeft gevonden.”

Lees ook
Claudia’s kat werd gestolen en meegenomen naar Frankrijk: ‘Was ik haar ineens weken kwijt’