Op de fluwelen bank van een nachtclub in Macau lag ik enigszins dizzy bij te komen van een lange vlucht. ‘Laten we dansen’,, zei de Chinese multimiljonair.
Te laat zag ik dat zijn kruin niet boven mijn borsten uitkwam. Zijn armpjes klemden rond mijn heupen. Angstvallig keek ik om me heen. Niemand lachte. Hij bestelde champagne. De allerduurste. “Graag bezorgen op onze kamer.”
“Heb je weleens gehoord van een Aziaat met een Napoleoncomplex?” Meer dan schaapachtig grinniken kon ik niet, een mengeling van onwetendheid en doen alsof ik prima wist wat hij bedoelde. Discreet hielp hij me: “In mijn familie trouw je traditiegetrouw met Chinezen, maar ik val op vrouwen van boven de één meter tachtig. Ik word alleen maar geil van lang en blond. Toe, draai je om. Mag ik je billen even zien?”
In de suite van het Wynn-hotel kreeg ik een cadeau: felrode lippenstift van Dior. “Wil je hem opdoen?” Hij schopte intussen zijn schoenen uit. “Dan ben je langer als we dansen.” Vanuit de hotelstereo klonk jazzmuziek. Zijn honkbalknuppel in Barbie-formaat prikte opdringerig tegen mijn been.
“Ik ga je neuken als een leeuw. Wist je dat al?” Hij lispelde door de champagne. “Een leeuw paart in de bronsttijd wel vijftig keer per dag.” In gedachten telde ik het aantal reservecondooms in mijn toilettas. “Kom”, wees hij, en hij sloeg met platte hand op het bed, waarvan hij de deken had weggeslagen. Ik kon enkel kijken naar zijn boxershort, waarvan de pijpjes bijna tot zijn knieën kwamen. De voorkant bolde een beetje op door zijn erectie, waardoor een paar lange pikzwarte haren onder de stof uit piepten. Als een wildeman dook hij tussen mijn benen. “Mijn grote prinses.” Hij likte zijn lippen af en duwde mijn enkels omhoog. Verlekkerd keek hij naar mijn billen, die in zijn nabijheid eigenlijk meer leken op twee reusachtige witte kadetten. Ik spreidde mijn benen. Meer was er niet nodig. Met een hoog, schril geluid kwam hij klaar net boven mijn knie.
“Wil je voortaan buiten platte schoenen dragen? Ballerina’s?” Hij tekende met een vinger hartjes op mijn buik. Ik streelde zijn haren en kroop in het kommetje van zijn oksel om een gevoel van intimiteit op te wekken. “Ik bedoel,” pruttelde hij slaapdronken, “dat ik mijn seksuele voorkeur toch wat ongemakkelijk vind.” Heel even sloot hij zijn ogen. Na nog een geeuw zakten zijn wimpers omlaag. “Met mijn geringe lengte, bedoel ik.” Binnenin mij werd het warm. Mijn hedonistische, zelfverzekerde geldsmijter transformeerde in een ziel. Met net zo veel complexen als de echte Napoleon. Vertederd en opgelucht stapte ik onder de douche. En die vijftig keer paren in één nacht was voor deze minileeuw gelukkig ook iets te hoog gegrepen.
Dit artikel verscheen eerder in LINDA.
