Reddingsbrigade

Maar dat het soms toch (bijna) misgaat, kunnen ze helaas niet altijd voor zijn. In de afgelopen jaren ontsnapten gemiddeld 10 tot 20 mensen aan verdrinking. “Maar dit seizoen zien we een mega explosie: de afgelopen twee weken hebben we al ruim dertig mensen van de verdrinkingsdood gered”, stelt Brokmeier. Hij verwacht zelfs dat het aantal op 40 of misschien wel 50 gevallen ligt. “We hebben het zo druk gehad dat we soms niet eens de tijd hadden om het incident te registreren.”

Zodra het om een vermissing lijkt te gaan, schaalt de reddingsbrigade groot op. “Ondanks dat een situatie soms achteraf gemakkelijk op te lossen is, weet je dat van tevoren nooit,” noemt Brokmeier. Daarom vult de zee zich in zo’n geval met waterscooters en 10 tot 15 reddingsboten. Ook rijden verschillende voertuigen over het strand.

Ook de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij (KNRM) rukt dan uit. Of ze nu iemand prima in orde op de kust aantreffen of wanneer het uiteindelijk toch om een zeehond bleek te gaan: de reddingsbrigade neemt altijd het zekere voor het onzekere.

Risico

Het komt weinig voor, maar ook Zandvoort heeft te maken met enkele sterfgevallen. Zoals op zondag 10 augustus, toen een man het gevecht met de zee niet overleefde. “Dat is de nachtmerrie van elke strandwacht. Ons doel is om mensen te helpen. Als dat niet lukt heeft dat enorme impact op onze gehele community.” Zeker wanneer het aantal verdrinkingen aan de Nederlandse kust op één dag oploopt tot vier. “Dat is emotioneel. Je doet als reddingsbrigade alles wat je kan. Op zo’n moment twijfel je of je wel alles hebt gedaan om verdrinking te voorkomen”, stelt Brokmeier. “Maar hoe vervelend het ook is, het is een risico van de natuur.”

Gelukkig is er een groot emotioneel vangnet. “Dat je een nacht wakker ligt van zo’n incident, is normaal. Maar het mag niet veel langer duren”, zegt Brokmeier. De organisatie kent het belang van goede nazorg en probeert daarom juiste hulp te bieden voor degene die direct betrokken zijn bij een dergelijk incident. “We evalueren de situatie, waarbij we ieders rol bespreken. Ook kijken we zorgvuldig of er traumazorg nodig is. De jongeren krijgen een buddy bij wie ze de weken daarna terecht kunnen.”

Strandbezoekers

Dat de strandwacht dit jaar meer reddingsacties uitvoert, is volgens Brokmeier te verklaren. “Veel Nederlanders vieren vanwege het coronavirus vakantie in eigen land, maar ook mensen uit onze buurlanden trekken naar de Nederlandse stranden.” Het hoge aantal badgasten in combinatie met onstuimig weer, hoge golven en de beruchte muien brengen de nodige risico’s met zich mee. Daarbij ziet Brokmeier ook veel nieuwe, niet-westerse strandbezoekers zonder zwemdiploma. “Zodra de stroming ervoor zorgt dat hun voeten de bodem niet meer raken, is er al kans op verdrinking.”

Lees ook
Dit moet je volgens strandwacht Tanya weten voordat je de zee induikt

Zwemvaardigheid

Ook ziet hij de zwemvaardigheid onder Nederlanders afnemen. “Op lange termijn kan dat gevolgen hebben.” Niet alleen aan zee, maar op al het open water zoals plassen en rivieren. “De risico’s van de open water zijn vaak onbekend. Educatie over zwemmen in buitenwater kan helpen, maar dat is puur ter ondersteuning. Het is ook een kwestie van eigen verantwoordelijkheid.”

Daarmee doelt Brokmeier op het naleven van de regels op het strand en het in acht nemen van waarschuwingen. “Elk strand beschikt over borden met uitleg en als de zee te gevaarlijk wordt, zetten we een gebied af met lint of plaatsen we rode banners waar in koeienletters ‘danger’ op staat. En toch zijn er mensen die het afzetlint optillen of moeders die praktisch tegen de waarschuwingsbanner aanleunen en hun kinderen van 7 jaar alsnog in zee laten zwemmen”, vertelt hij. “We doen er alles aan om het strand zo veilig mogelijk te maken, maar er is een grens.”

Ernst Brokmeier.