In onze serie ‘Monumentjes’ brengen lezers een ode aan een overleden geliefde, vriend of familielid. Margje (32) gedenkt haar moeder Wilma (52), die aan de gevolgen van kanker overleed.
Geschreven door Margje Jeulink, ter nagedachtenis aan Wilma Jeulink (6 januari 1957 – 16 december 2009).
In september 2009 werd mijn dochter geboren, in diezelfde periode kregen we het vreselijke bericht dat mijn moeder kanker had. Van een roze wolk bleef weinig over, het werden donkere donderwolken die niet meer weg gingen. Helaas bleek het ongeneeslijk te zijn. We startten met chemotherapie, maar stopten al snel. Het maakte haar alleen maar zieker. Mijn moeder veranderde van een krachtige sterke vrouw, in iemand die elke dag een stukje moest inleveren.
Ze wilde zelf de regie over haar leven houden en besloot, als de tijd daar was, dat ze wilde kiezen voor palliatieve sedatie. Dit is het vrijwillig toedienen van een middel waardoor de patiënt (mijn moeder, in dit geval) haar bewustzijn verliest. Helaas was veel tijd haar niet gegund, na negen weken ziek te zijn geweest moest ze opgeven. Nadat ze met ons haar uitvaart had geregeld en haar eigen kaart, kist, kleren en muziek had uitgezocht, overleed ze op 16 december 2009.
Lees ook:
Monumentje voor Helena (1956-2016): ‘Ik kwam thuis en het huis was leeg’
Mijn dochter heeft ze elf weken gekend. Met mijn zoontje heeft ze nooit gekend, hij is twee jaar na haar overlijden geboren. Ik troost me met de gedachte dat ze vast hierboven ergens weer met mijn vader is. Maar ik mis haar elke dag, ik zou zo graag weer even kind willen zijn bij haar.
Wil jij ook een monumentje schrijven? De herinnering levend houden aan je overleden geliefde, vriend of familielid? Mail dan jouw ode van rond de 400 woorden en een mooie foto naar rubrieken@lindanieuws.nl o.v.v. Monumentje.
