Een nieuwe woning

“Ik leerde Lenny tien jaar geleden kennen, toen mijn man en ik besloten groter te gaan wonen. We woonden destijds in een piepkleine huurwoning midden in de stad en we betaalden de hoofdprijs. We hadden heel wat jaren gespaard en waren toe aan iets nieuws. Toen er een huis aan de rand van het bos vrij kwam, wisten we het meteen. We tekenden het contract en konden het huis vier maanden later al overnemen.”

Lees ook:
Lezerskwestie: ‘De vakantie met mijn vriend heeft me doen twijfelen’

Positieve energie

“Het viel me meteen op hoe rustig het hier is. Waar we in het centrum last hadden van rondhangende jeugd en schreeuwende kinderen, was het hier heerlijk stil. Maar goed, terug naar mijn ontmoeting met Lenny. Mijn man en ik gingen voor wat boodschappen naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Onderweg kwamen we langs onze nieuwe buren. We besloten even aan te kloppen om ons voor te stellen. Lenny deed open. Het gesprek was kort, maar toch kwamen we er al snel achter dat ze weduwe is. Het viel me meteen op wat een lieve vrouw ze is, met een ontzettend positieve energie om zich heen.”

Vreselijk nieuws

“Lenny en ik spraken elkaar die maanden daarop vaak en het begon steeds meer aan te voelen als een vriendschap. We spraken af regelmatig bij elkaar op de koffie te komen. Dit doen we, negen jaar later, nog steeds. We bespreken dan onze dag, voor zoverre we een planning hebben. Er leek geen zorg aan de lucht, tot een week geleden. Het was vroeg in de ochtend toen er werd aangebeld. Met een slaperig gezicht, gekleed in mijn pyjama, deed ik open. Daar stond Lenny. Haar geschrokken gezicht sprak boekdelen. Ik liet haar binnen en ging met haar aan de keukentafel zitten. ‘Ik heb nog maar twee maanden te leven’, zei ze. Tranen liepen over haar gezicht. Ik schrok zo erg, dat ook ik alleen maar kon huilen.”

Advies

“Sinds dat moment is er weinig veranderd, maar toch ontzettend veel. We spreken elkaar nog steeds een paar keer in de week en ik probeer haar zo veel mogelijk te steunen. En toch is er een bepaalde ongemakkelijkheid. Zowel van haar als van mij uit. We zitten soms zwijgend naast elkaar. Ik merk dat ik het heel lastig vind om iets te zeggen. Wat kan ik doen of zeggen om haar zorgen een stukje weg te nemen? Het klinkt misschien stom, want mijn zorgen zijn bij lange na niet te vergelijken met de hel waar zij doorheen gaat. Ik wil het alleen zo graag wat draaglijker voor haar maken. Het is allemaal al moeilijk genoeg. Wat adviseren jullie mij?”

Oproep

Zit je zelf ook in een situatie waarin je het even niet meer weet? Mail je verhaal dan naar nieuws@linda.nl en laat je anoniem adviseren door andere LINDA.-lezers.