Ze kijken naar adopteren en naar de optie om een zaaddonor te vinden via een kliniek. “Dan heb je wel te maken met een anonieme donor en je kind mag pas weten wie dat is als het zestien jaar oud is. Als wensmoeder wil ik graag kiezen wie de biologische vader van het kind gaat worden, ik wil hem persoonlijk ontmoeten en ervaren of er een match is. Andersom weet ook de donor via een kliniek niet naar wie zijn zaad gaat en hoeveel donorkinderen er al rondlopen.”

Ook donoren hebben geen keuze, en dat zit Karin niet lekker. “Ik denk ook dat de gunfactor enorm stijgt als een donor wensouders kan ontmoeten.” Ze concluderen dat hun kinderwens niet via een kliniek vervuld zal worden. Karin en haar vriendin gaan op zoek naar andere mogelijkheden, maar komen online vooral “louche websites” tegen. “Je weet dan niet met wie je te maken hebt. Er zijn niet eens foto’s, er is alleen een mailadres.”

Donor

Zo wordt het platform OneWish geboren. Je vindt er een donor of co-ouder, zoals op een datingsite, maar dan zonder de romantiek. “Ik heb het zes jaar geleden opgericht toen ik zelf zo actief bezig was met mijn kinderwens”, legt Karin uit. Niet lang daarna strandt de relatie, waardoor haar zoektocht naar een geschikte donor stil komt te liggen. “Ik heb nog onderzocht of ik wellicht als alleenstaande vrouw invulling wilde geven aan mijn kinderwens, maar besloot toch te wachten.”

Twee jaar geleden ontmoet Karin haar vriendin – inmiddels verloofde – Carmen.  Ze willen allebei kinderen en besluiten een donor te benaderen die zich heeft ingeschreven op het platform. In november hebben ze hem voor het eerst in het echt ontmoet en nu zijn ze klaar om te proberen zwanger te raken.

“Wij hebben er bewust voor gekozen om voor een bekende donor te gaan. Hij zal een rol hebben in het leven van ons kindje, maar wel op de achtergrond.” Voor Karin en Carmen en de donor betekent dat regelmatige contactmomenten, maar de opvoeding en grote beslissingen liggen bij de moeders. Als het hun gegund is willen de vrouwen het liefst allebei een kindje dragen. Karin: “Ik ga eerst, omdat ik vijf jaar ouder ben. Ik ben net 39 jaar geworden, er is bij mij meer ‘tijdsdruk’ dan bij mijn vriendin.”

Marinda (32) wil moeder worden en insemineert zichzelf: 'Ik heb geen relatie nodig'Lees ook

Wensouders

Met OneWish heeft Karin de ontmoetingsplek gecreëerd waar ze zelf destijds zo hard naar op zoek was en waar ze nu ook een geschikte donor heeft kunnen vinden. “Mijn verhaal als oprichter is onlosmakelijk verbonden met mijn kinderwens.”

Ze wil graag uitdragen dat er meerdere wegen zijn die je kunt bewandelen op weg naar het ouderschap. “Transparantie en persoonlijk contact staan voorop op de site”, aldus Karin. Iedereen kan er terecht: singles, same sex– en heterostellen. “Er kloppen ook koppels bij ons aan met een groot leeftijdsverschil of bijvoorbeeld mensen bij wie een van de twee al een vervulde kinderwens heeft en de ander nog niet.”

“We horen veel dankbare berichten van mensen die via ons een geschikte match hebben gevonden, dat is echt bijzonder”, vertelt Karin. “We krijgen wekelijks geboortekaartjes.” Voor veel verschillende soorten mensen is het platform een uitkomst. “Ik dacht zelf vroeger ook dat een anonieme donor via een kliniek de enige optie was, maar dat deze mogelijkheid er is, is echt heel erg fijn.” De oprichter ziet bijvoorbeeld een trend van single heterovrouwen, die “omdat ze niet op tijd de prins op het witte paard vinden”, zelf aan de slag willen gaan met hun kinderwens.

Karin wil graag benadrukken dat de positie en het belang van het kind altijd voorop zouden moeten staan. “Een kind krijgen is een levensveranderende keuze, dus als mensen dit gaan verkennen, moeten ze het niet lichtzinnig opnemen.” Ze vindt het belangrijk dat wensouders dat beseffen. “We vinden echt dat ieder kind het recht heeft om de biologische ouders te kennen. Wij staan ook voor de belangen van het kind. Stel die voorop in je keuzes en beslissingen.”

Donorkind Inge (42) is op zoek naar haar donor: ‘Al drie halfzussen gevonden'Lees ook