Michelle, 2 november 2012

“Simpel gezegd: de dag begon rampzalig en werd niet veel beter. Mijn moeder trok bij het aankleden per ongeluk al de bovenste knoop van mijn jurk los. Na het jawoord deden we een rondvaart door de stad en vanaf dat moment heb ik hem eigenlijk amper gezien of gesproken.

We zaten op afzonderlijke plekken in de boot, bij het diner schoof hij bij zijn eigen familie aan tafel. Tijdens het handjes schudden ging alle gezelligheid naar de gasten, daarna vertrok hij naar het rookhok met veel bier. We hebben precies één nummer samen gedanst, toen was hij weer weg.

Om 01.00 uur ’s nachts zijn we vertrokken naar het hotel. Hij was stomdronken, dus ik heb hem in bed gelegd. Ik stond in mijn trouwjurk in de badkamer en dacht, nou, dan maar in bad.”

Of deze twee nog samen zijn? Je leest het hier.

Tamara, 24 augustus 2004

“Rob en ik houden niet zo van in de belangstelling staan, maar we houden wel veel van elkaar. We wilden trouwen, maar zaten ook midden in een verhuizing en waren daardoor moeilijk bereikbaar. Dus een korte ceremonie leek ons helemaal prima.

De ceremonie begon meteen goed: het viel ons op dat ze continu refereerde aan een geregistreerd partnerschap, het woord huwelijk viel niet een keer. Ik dacht, ze zal wel weten waar ze het over heeft? Na een paar minuten sprak Rob haar er toch op aan: ‘Je weet dat we hier voor een huwelijk zijn, toch? Geen partnerschap?’ Ze werd meteen kwaad.

‘Ja, dat krijg je er dus van als je moeilijk bereikbaar bent. Ik heb het nog zó gezegd. Nou, een huwelijk dan maar. Sta maar op en geef elkaar maar de rechterhand.’ We waren flabbergasted, maar gaven elkaar toch maar netjes de hand.”

Hoe deze gezellige ceremonie verder ging? Dat lees je hier.

Trouwambtenaar Nora, een bruiloft in 2010

“Tijdens het kennismakingsgesprek met het bruidspaar kwam al naar voren dat zowel de ouders van de bruid als de bruidegom gescheiden waren. Het onderwerp kwam steeds terug, vooral bij de bruid. ‘Ik hoop maar dat ze zich kunnen gedragen’, dat soort opmerkingen. Ik ben een positief ei, dus dacht: dit loopt wel los.

Maar nee, bij aankomst zag ik meteen spanning op het gezicht van de bruid. Onderweg waren er al woorden geweest tussen haar ouders, dus ze moest even bijkomen. Ik ontfermde me over haar toen de bode binnenkwam en zei dat ik nú moest meekomen. Aan haar blik zag ik dat het foute boel was.

Het leek wel een scène uit een oorlogsfilm. Ze vlogen elkaar letterlijk in de haren, zowel de ouders van de bruid als die van de bruidegom. Ik moest fysiek ingrijpen en heb de twee moeders uit elkaar getrokken. In een pislinke bui heb ik alle vier de ouders in een andere hoek van de zaal gezet met een waarschuwing: ‘De eerste de beste die nog één kik geeft, laat ik verwijderen.'”

Hier lees je hoe dit verhaal afloopt.

Bizarre bruiloftsverhalen

Heb jij ook nog een goed verhaal over een beroerd verlopen bruiloft? Deel het met LINDA.nl. Mail in het kort jouw verhaal samen met je naam, telefoonnummer en eventuele foto’s naar ellen.hensbergen@linda.nl.