“Drie tranen van Kaag” – Wilders had kennelijk met zijn neus tegen het scherm gezeten om ze te tellen – “voor bedreigingen die ze niet heeft verdiend – hebben meer steun en sympathie opgeleverd dan 20 jaar islamitische haat en fatwa’s.” Dat twitterde Wilders na het veelbesproken interview met Kaag.
Jaloezie is een lelijke eigenschap. Heel lelijk. Vooral wanneer het misplaatst is. Wilders domineert het politieke landschap nu al zeventien jaar met zijn PVV.
Zonder een dag te hebben geregeerd, zag hij zijn ideeën uitgevoerd worden door andere partijen die allemaal rechts opschoven en iedereen die het waagde zijn ideeën te bekritiseren, werd afgekafferd of bedreigd. Of beide.
Dus nee, dat Kaag op meer sympathie kan rekenen is aantoonbaar niet waar. Wie wil weten wat er mis is met het land, hoeft maar naar de reacties te kijken op haar. De redeloze haat, de ontembare agressie en de blinde woede.
Een van de redenen dat Kaag zo gehaat wordt, is omdat onder andere Wilders iedere dag het vuur tegen haar opstookt. Heks, verrader, niets is te laag voor hem. Van het politieke veld heeft hij een ordinair schoolplein gemaakt waar infantiele driften de norm zijn. Dus om nu te schrijven dat ze de bedreigingen niet verdient, is lachwekkend.
Wat natuurlijk ook een rol speelt, is dat Kaag een vrije, progressieve geest is en niets maakt mensen zo woedend als een onafhankelijke vrouw die zich niet anders voordoet om anderen te behagen. Kaag lult niet mee, ze staat voor haar opvattingen en daar kunnen zorgelijk veel mensen in dit land niet mee omgaan.
Daar kun je je schouders over ophalen, zoals veel mensen doen, omdat ze haar niet mogen. Je kunt hersenloos de triomfantelijke stukjes lezen van types die al juichen dat ze misschien weggaat. Maar wie dit onweersproken laat, wie hier niet tegen in opstand komt, opent de deur nog wat verder naar minder vrijheid en meer repressie.
Het is een gotspe dat haar belagers, die Kaag, maar ook anderen, iedere dag in stukken besmeuren, nu de fatsoenskaart trekken en oreren over hoe zij zich hoort te gedragen.
Kaag gedraagt zich precies goed. Ze laat zich niet intimideren, staat voor haar overtuigingen, spreekt zich uit tegen racisme en seksisme en vóór gelijkheid. Je kunt het nog zo oneens zijn met haar politieke ideeën, maar anders dan haar haters, is zij consequent en hanteert ze geen dubbele moraal. Dat desondanks mensen krijsen dat zij het grootste gevaar is, geeft aan hoe verziekt de samenleving is.
Het is heel simpel: in een vrije democratie kan en mag het niet zo zijn dat een politicus haar werk niet in veiligheid kan doen. Daar zou op geen enkele manier onduidelijkheid over mogen zijn. De bedreigingen aan haar adres, zijn ook een bedreiging van de democratie. Wie aan Kaag komt, komt aan ons allemaal. En als Kaag niet veilig is, is niemand dat.
'Het seksisme waar vrouwen wereldwijd mee te maken hebben, kan ik niet rectificeren'
