Mannenwereld

In 2007 werd Carlijn onderdeel van die groep, waarna ze al snel merkte dat het inderdaad een mannenwereld is. Dat was ook voor haar even wennen. “Sommige captains waren terughoudend, waardoor ik het gevoel had dat ik me moest bewijzen. Ik weet niet of dat kwam doordat ik vrouw ben, of doordat ik toen nieuw was.”

Noodsituatie

Echt moeite met die mannenwereld heeft Carlijn nooit gehad. “Ik werk graag met mannen, ze zijn lekker ongecompliceerd. Ze kijken zeker niet op me neer. De vibe in de cockpit is heel gelijkwaardig. We nemen samen belangrijke beslissingen, bijvoorbeeld als we in een noodsituatie terechtkomen.” Dat laatste heeft ze gelukkig nog niet vaak meegemaakt. “Maar we worden er wel twee keer per jaar op getraind. Dan maken we in een simulatie de heftigste situaties mee.”

Verbaasde reacties

Sinds twee jaar vliegt Carlijn intercontinentale vluchten en komt ze regelmatig op plekken waar zelden vrouwen in de cockpit werken. “Toen iemand van het grondpersoneel me eens vroeg waar de captain was om iets te ondertekenen, werd ik gek aangekeken toen ik zei dat ik dat ook kon doen. ‘Captain, captain’, bleef de man herhalen, terwijl ik hem probeerde uit te leggen dat ik de bevoegdheid had om zulke papieren te ondertekenen. Dat leek hij niet te geloven.” En dat gebeurde nota bene in Oost-Europa. “Ook als ik zeg dat ik op het vliegveld werk, gaan mensen er vanuit dat ik stewardess ben. Als ik dan vertel dat ik piloot ben, krijg ik steevast een verbaasde blik.”

Moeder en piloot

Momenteel zit Carlijn thuis met verlof. Drie maanden geleden beviel ze van haar eerste kind. Ze woont in Oostenrijk, waar vrouwen na de bevalling een jaar lang verlof krijgen. “Ik mag dus nog maanden thuisblijven, dat is heel luxe. Al heb ik nu alweer zin om te gaan werken. Ik mis het heel erg.”

Toekomstdromen

Na haar verlof gaat Carlijn weer fulltime aan de slag. Dat ze het moederschap dan moet combineren met haar drukke baan, vindt ze geen probleem. “Als ik moet werken, gaat mijn zoontje naar de opvang. Ik breng hem dan voor mijn dienst weg, en op de dagen dat ik weg ben, haalt mijn man hem op en brengt hem ’s ochtends weer weg.” Meestal zijn dat zo’n drie dagen op rij. “Maar het voordeel is dat ik vervolgens ook weer een paar dagen achter elkaar vrij ben, en dus fulltime voor hem kan zorgen.” Ook haar toekomstdromen zijn niet veranderd sinds ze piloot én moeder is. “Ik zou graag captain op intercontinentale vluchten willen worden. Dan heb je dus écht de leiding.”

Lees ook
Deze bijzondere fotoserie levert Nederlandse piloot wéér fotografieprijs op

Volg voor meer reisverhalen en -tips LINDA.reizen nu ook op Facebook.