Wim (85) krijgt anderhalve week geleden een herseninfarct waardoor hij met spoed moet worden opgenomen. Hij komt terecht in een verpleeghuis, ruim 100 kilometer van zijn vrouw en kinderen. Dat doet hem geen goed, dus de familie heeft besloten hem zelf in huis te nemen. 

Dochter Anne-Belle vertelt aan Hart van Nederland: “Hij huilt de hele dag en wil helemaal niks meer. Nu heeft ‘ie gehoord dat wij hem hierheen halen en heeft ‘ie weer helemaal een opleving.”

Wim en Jo

Door het infarct raakt Wim half verlamd, waardoor een opname in het verpleeghuis onvermijdelijk is. Op korte termijn is er bij hen geen plek in de buurt, dus moet hij naar Rotterdam. Zowel Wim als zijn vrouw Jo vinden de afstand ondraaglijk. Zij vertelt aangedaan: “Het doet heel veel pijn. Ik heb vier dagen helemaal niet geslapen of gegeten. Ik mis hem heel erg, maar ik kan niet iedere dag gaan, want dat kost te veel geld en dat heb ik niet. Dit moet niet kunnen in Nederland, dat ze je man zo ver weg duwen. Ze moeten in Den Haag eens een keer wakker worden en die verpleegsters meer loon gaan betalen, dan komen er ook meer.”