Militair

Het is een jongensdroom van Hille Hillinga om militair te worden, na nog geen klein jaar bij defensie mag hij in 2007 op missie naar Afghanistan.

Tijdens de laatste operationele rit terug naar Kamp Holland rijdt Hillinga op een berm bom. Zwaargewond is hij gelukkig niet, maar het incident heeft een blijvend effect op zijn dagelijkse leven.

Hulp zoeken

Zijn vriendin Tara merkt er in het begin niet veel van, maar ondertussen slaat Hillinga door: “Zelfs met honden uitlaten, had ik een mes bij me. Gewoon een zakmes.” De Afghanistan-veteraan is wantrouwend en wil op alles voorbereid zijn, want: “what if”.

Het duurt twee jaar voordat Hilinga hulp zoekt bij de militaire zorg. Hij weet al eerder dat het niet goed zit maar hulp zoeken is lastig: “Het is een stoer wereldje waar je niet praat over nachtmerries en nare gevoelens.”

Dankzij de therapie pakt hij zijn oude passie fotograferen weer op. Hij oefent bij zijn oude eenheid en krijgt uiteindelijk zelfs een baan als combat-fotograaf bij defensie.

Stoer als je je bek opentrekt

Als combat-fotograaf schiet hij nu bijvoorbeeld foto’s van de F-16’s in Litouwen op 10.000 voet, maar hij geniet nog steeds het meest als hij ‘de jongens’ uit zijn oude eenheid op de foto mag zetten.

Als fotograaf wil de veteraan “de mens achter dat stoere laagje vastleggen”. Zijn boodschap aan alle militairen: “Zorg goed voor jezelf, jij staat op nummer één. Het is een stoer wereldje, maar je bent nog stoerder als je je bek opentrekt.”

Lees ook

Hier worden veteranen die de oorlog niet meer uit hun hoofd krijgen beschermd

Dit fragment terugzien? Dat kan hier.