De 58-jarige Rien van Kemenade overlijdt eind oktober in zijn huis in Helmond nadat hij is gevallen. Uit politieonderzoek blijkt dat hij die nacht vijf keer alarmnummer 112 heeft gebeld.
Tevergeefs, want met zijn noodoproepen wordt niets gedaan. En dat kunnen zijn nabestaanden maar moeilijk verkroppen. Het meldkamersysteem werkt niet goed genoeg, vinden zij.
De vraag hing eerst nog in de lucht of er sprake was van een misdrijf. Als blijkt dat het gaat om een noodlottig ongeval, is zijn familie in eerste instantie opgelucht. Maar wanneer zij horen dat Rien vijf keer 112 heeft gebeld, waarvan vier keer in dertien minuten tijd, neemt de opluchting plaats voor onbegrip.
Voor de familie is het niet te begrijpen dat er niets met zijn oproepen is gedaan. “Het doet pijn dat mijn vader alles heeft geprobeerd om hulp te krijgen en die niet gekregen heeft. Hij heeft een aantal uur moeten lijden. Onbegrijpelijk dat dat kan”, vertelt Riens zoon Kevin aan Hart van Nederland.
Naast dat Rien zijn noodoproepen niet worden beantwoord, krijgt hij ook sms’jes met de tekst: ‘Let op. U houdt hiermee onnodig een noodlijn bezet.’ Bizar, vindt zijn zwager Mart. “Hij wás het noodgeval.”
Hoe kon het dan toch zo misgaan? ‘Als een 112-gesprek hier binnenkomt, vragen de centralisten aan de beller waar de persoon is en wie ze willen spreken: politie, brandweer of ambulance. Als de beller geen antwoord geeft op de eerste twee vragen, dan wordt de verbinding – volgens protocol – verbroken’, schrijft de politie in een schriftelijke reactie aan Hart van Nederland.
Een paar jaar geleden kreeg Rien een herseninfarct, waardoor hij minder goed kon praten. “Misschien heeft hij niet iets kunnen zeggen en geen geluid kunnen maken”, zegt zoon Kevin. Volgens de politie was er in de gesprekken niets te horen, maar Kevin wil alsnog zelf de gesprekken beluisteren. “Ik wil zeker weten dat er niets was dat een aanleiding was tot hulp sturen. Als er niets te horen is, dan kan ik het de mensen die er werken niet kwalijk nemen.”
Toch kunnen ze het protocol beter veranderen, vinden de nabestaanden. “Geen verwijten naar het personeel dat er werkt, maar het systeem is niet in orde”, zegt Mart. “Als er vijf telefoontjes van één persoon binnenkomen, moet er iemand heen worden gestuurd.” Ook Kevin ziet het systeem graag veranderen. “Het is niet waterdicht. Ik kan me niet voorstellen dat dit de eerste keer is dat dit gebeurt”, vertelt hij. “Het kan niet zo zijn dat als je zó vaak een poging doet tot hulp, er niks ondernomen wordt.”
De gedachte dat de dood van Rien voorkomen had kunnen worden als de hulpdiensten direct waren gekomen, is voor de familie onverteerbaar. “Dan had papa niet hoeven lijden. Dan was er misschien nog iets gebeurd waardoor het anders was gelopen”, vertelt Kevin geëmotioneerd. “Het had niet zo gehoeven.”
Politie lanceert 112NL-app voor mensen met hoor- of spreekproblemen
