Sonja Holleeder, de zus van Astrid Holleeder, prijst de actie van haar zus om uit de anonimiteit te stappen. “Ik vind mijn zus ongelooflijk dapper en ben trots op haar.”
Zo laat RTL Boulevard weten. Zelf leeft ze nog altijd in de anonimiteit.
Sonja Holleeder trots op zus
Iets wat ze ook zal blijven doen. Sonja is niet de enige die reageert op het feit dat Astrid haar identiteit heeft onthuld. Zo vertelt Dilan Yesilgöz dat ze emotioneel werd van het nieuws.
De VVD-leider sprak Astrid met regelmaat over de impact van het onderduiken op haar leven. “Ik ben ontzettend blij dat ze zichzelf kan zijn en zich niet meer hoeft te verstoppen. Dat gun ik iedereen.”
Tekst gaat verder onder de video.
Royce de Vries zag jarenlang haar struggles. “Ze had een heel moeilijke manier van leven. Ik zei vaak tegen haar: ‘As, dit is geen leven meer.’ Ik begrijp heel goed dat zij meer beveiliging wilde dan mijn vader indertijd. Maar ik zag ook wel dat zo’n niet leven niet meer te doen was voor haar.”
Astrid Holleeder stapt uit de schaduw
Na jaren in de schaduw onthult de 59-jarige Astrid Holleeder woensdagavond wie ze is. In RTL Boulevard vertelt ze waarom ze na een decennium van anonimiteit nu zélf de keuze maakt om haar gezicht te laten zien. Een stap die ze in haar eigen woorden ‘onvermijdelijk en noodzakelijk’ noemt.
Sinds haar verklaringen tegen haar broer Willem Holleeder in 2015, leefde ze onder de radar om haar veiligheid te waarborgen. Na tien jaar zo te leven, wil Astrid haar leven terug. “Ik ben afgesloten van alles wat een mens, mens maakt. Ik weet niet eens meer hoe vaak ik ben verhuisd. Altijd op de vlucht voor dat ene fatale moment”, vertelt ze openhartig.
“Mijn broer – Willem Holleeder – is veroordeeld voor het opdracht geven tot vijf moorden. Alle vijf de slachtoffers hebben over hem gepraat. En wie praat, die gaat. Ik heb ook over hem gepraat. Talloze verklaringen heb ik afgelegd en mede door die getuigenverklaringen heeft hij nu levenslang. Ik wist toen ik ging getuigen, dat ik daarmee ook mijn eigen doodsvonnis tekende.”
Gordijnen dicht
Toch kiest ze ervoor om nu een einde aan haar leven in de schaduw te maken: “Gordijnen altijd dicht. Geen naambordje op de deur. Geen buurvrouw die op de koffie komt. Zelfs het vuilnis buiten zetten is een puzzel. Ik was moeder en oma en had collega’s, vrienden en teamgenoten. Ik ben alles kwijtgeraakt, inclusief mezelf.”
Volgens Astrid is het tijd voor ‘een reuzensprong’: “Vandaag neem ik mijn eigen identiteit en bestaan terug. Mijn naam, mijn gezicht. Vandaag stap ik uit de anonimiteit. Ik ben Astrid Holleeder”, zegt ze terwijl ze zich omdraait en in de camera kijkt.