In het AVROTROS-programma ‘Tussen kunst en kitsch’ taxeert expert Menno Hoencamp een kostbare klok van de Wiener Werkstätte uit Wenen.
En de klok blijkt alles behalve kitsch te zijn.
Klok bij ‘Tussen kunst en kitsch’ blijkt fortuin waard: ‘Leuk voor de kinderen’
Tussen kunst en kitsch
“Ik heb het al veertig jaar bij mij thuis, gewoon boven de haard”, vertelt de vrouw die niet bij naam wordt genoemd. Tussen kunst en kitsch garandeert op die manier de anonimiteit van de aanbrengers. “Toen ik het ging poetsen zag ik ineens van die stempeltjes eronder. Toen dacht ik, wie weet is het wel goud. Ik heb gelijk mijn brilletje opgezet.”
De vrouw is dol op het kleine klokje. “I love it. Ik vind het echt een schatje. Met die bolle pootjes eronder. Echt heel beeldig.” Ze is dan ook benieuwd naar het oordeel van de expert. Hoencamp concludeert dat het een stuk van de Wiener Werkstätte uit Wenen is. “Als je naar het onderwerp kijkt, zie je het meteen al. Het zit hem echt in die eenvoud. De perfectie van het ontwerp is geweldig. Geen overbodige tierlantijnen. De eenvoud die spreekt.”
Wiener Werkstätte
Hij vervolgt: “Moet u zich voorstellen, de Wiener Werkstätte is een gemeenschap die is begonnen in 1903. Deze klok is ontworpen door Josef Hoffman, die vanaf het begin bij de Wiener Werkstätte betrokken was.”
De productiegemeenschap streefde naar mooie designs, perfect ontworpen en goed gemaakt. “Men heeft gezegd: luister, de massaproductie laten we aan anderen over.” Daarnaast was de Wiener Werkstätte van alle markten thuis. “Van briefpapier tot hele inrichtingen van huizen.”
Kostbare klok
Volgens Hoencamp had de gemeenschap een idealistische inslag. “Ze wilden ruim zitten, iedereen goed betalen. Ze besteden heel veel tijd en aandacht aan het maken van de productie. Dus financieel ging het, toen de crisis intrad, ook heel slecht. In 1932 zijn ze gestopt. Toen ging het niet meer.”
En als de expert vertelt dat het werk nog steeds populair is, in binnen- en buitenland, stelt ze de hamvraag: “Wat is de waarde van de klok?” “15.000 euro”, zo luidt de conclusie. En dat zorgt voor een blij gezicht: “Leuk voor de kinderen!”
