De KNVB en Ajax wisten dat speler Abdelhak Nouri een hartafwijking had toen hij in juli vorig jaar door een hartaanval werd getroffen en op het veld in elkaar zakte.
De afwijking werd in april 2014 bij hem geconstateerd, maar zou volgens de KNVB ‘ongevaarlijk’ zijn.
Lees ook
Glimlach op gezicht Nouri bij revalidatietest
Niet op de hoogte
Dat meldt NRC op basis van een uitgebreid onderzoek. In 2014 zou Nouri een echo hebben gehad. De uitslag daarvan zou vervolgens schriftelijk gedeeld zijn met de Amsterdamse voetbalclub. Dit komt echter nu pas boven water. Nouri en zijn familie zouden eigenlijk destijds ook ingelicht moeten zijn, maar daarvan ontbreekt bewijs. Volgens betrokkenen zouden Nouri en zijn familie niet op de hoogte zijn geweest van zijn afwijking, tot enkele weken geleden.
Onduidelijkheid
Beide partijen, zowel Ajax als de familie van Nouri, hebben inmiddels een letselschadeadvocaat ingeschakeld. Volgens de familie is het nog steeds onduidelijk wat er precies gebeurd is met Nouri op 8 juli 2017, tijdens de oefenwedstrijd tegen Werder Bremen. De club is hier niet helder over. Ook zou Ajax niet in willen gaan op vragen van NRC.
Reanimatie
Volgens NRC is het deels ook onduidelijk hoe de arts van Ajax, Don de Winter, gehandeld zou hebben tijdens het ongeval. Zo zou het niet geheel duidelijk zijn wanneer de arts is begonnen met hartmassage. Op beelden is te zien dat Nouri in de 71ste minuut van de wedstrijd zijn bewustzijn verliest. De Winter snelt naar hem toe, maar geeft de eerste vijf minuten geen hartmassage. Pas een aantal minuten later, als een Oostenrijkse noodarts van buiten het station op het veld verschijnt, wordt de reanimatie in gang gezet.
Nouri zakt op 8 juli 2017 op het veld in elkaar:

Geschokt
Aan NRC laat advocaat Khalid Kasem, tevens de woordvoerder van de familie van Nouri, weten dat de familie zeer geschokt is: “Als de familie eerder kennis zou hebben gehad van een hartafwijking hadden zij aangedrongen op diepgravend vervolgonderzoek en regelmatig terugkerende tests om te beoordelen wat de aard en risico’s van een dergelijke afwijking zijn. Dit alles is niet gebeurd, zo moet de familie helaas constateren.”
















