‘Zeg me nog één keer’

Met zijn boek bijna in de winkel staan er verschillende interviews op stapel. Of hij er tegenop ziet om herhaaldelijk over Greetje te praten? Integendeel. “Als iemand gestorven is, wordt daar een paar maanden na het overlijden niet zoveel meer over gepraat. Mensen hebben moeite met het onderwerp ‘de dood’. Ze vragen hoe het gaat, maar ze vragen niet door. Ik vind het fijn als ik nog over haar kan praten. Nu kán dat.”

‘Niemand weet hoe laat het is’

Al op zijn tiende leerde Frits Greetje kennen. Ze zaten in dezelfde klas. Voor Frits was het liefde op het eerste gezicht. Voor Greetje niet. “Niet dat ik op die leeftijd durfde zeggen dat ik verliefd op haar was.” 46 jaar lang waren ze getrouwd. Op haar 69e overleed ze, enkele weken na de diagnose longkanker: “We dachten dat ze een griepje had. Ineens wordt de regie uit je handen gerukt. Dat het zo snel ging, dat was wat het zo verschrikkelijk maakte. Ik stond erbij, keek ernaar en voelde me zo machteloos.”

‘Zelfs nu je zwijgt’

Tijdens Greetjes ziekbed was Frits nog helemaal niet bezig met daarna. En toen ‘daarna’ er ineens was, was het gat waar hij in viel, enorm. “In het begin besefte ik niet wat er gebeurd was en toen begreep ik, zomaar ineens keihard, dat ze er niet meer is. Normaal als ik terugkwam van werk, zei ik: ‘Ha schat, ik ben er weer.’ Maar ineens bleef het stil.” Nu is Frits daar “wel meer aan gewend”. “Ik weet dat ze er niet meer is. Maar in het begin hoopte ik toch, tegen beter weten in, dat ze ergens om de hoek verscheen.”

‘Zolang hij speelt’

Drie weken na Greetjes overlijden presenteerde Frits zijn radioprogramma De Taalstaat voor het eerst weer. Die opende hij met een tekst ter nagedachtenis aan haar. “Greetje hield heel erg van dat programma. Ze luisterde altijd.” Greetje was niet alleen fan van Frits’ uitzendingen; ze was ook een kritische luisteraar. Soms wees ze hem op mindere items. Dat mist hij. “Gelukkig zijn er genoeg collega’s en familieleden die dat overnemen. Maar zij kon dat wel op een heel speciale manier. Dat was heel fijn. Als ik iemand tijdens een interview niet helemaal goed begreep, dan hoorde ze dat meteen.”

‘La vie est belle’

Er zat niet veel tijd tussen Greetjes dood en die eerste uitzending. “Toch had ik de behoefte om het weer op te pakken. Dat was de goeie beslissing: het heeft uiteindelijk ook tot dit boek geleid.” Van plan om een boek te schrijven was hij namelijk niet. “Mijn tekst uit die eerste radio-uitzending na Greetjes dood is door rapper Diggy Dex verwerkt in zijn lied La Vie Est Belle. Dat lied raakte me enorm. Daar ben ik gewoon eens over gaan schrijven, over hoe dat was.”

‘Ik heb een hekel aan de blues’

Muziek was altijd al een bron van troost voor Frits, maar nu leek het alsof sommige nummers over hem en Greetje gingen. Daarvan kreeg hij het, als hij thuis muziek luisterde, soms te kwaad. “Bij sommige nummers kwamen draadjes los in mijn hoofd. Dan werd ik zo verdrietig dat het geluid even uit moest. Even stil.”

Lees ook
Luc Peters (41) verloor zijn vrouw aan borstkanker: ‘We waren een team en zouden samen 80 worden’

‘Die zelfbedachte hemel’

“Ik hoop dat ik hiermee iets voor mijn vrouw heb gemaakt dat langer is dan de echo van haar dood”, concludeert hij. “Dit boek is een verslag van rouw. En van daaruit wil ik iets over haar leven vertellen. In dit boek bestaat zij nog. Ze is er. Dat vind ik heel fijn.”

Alle tussenkopjes uit dit artikel zijn gebaseerd op songtitels uit Frits’ boek. ‘Die zelfbedachte hemel’ is speciaal voor dit boek geschreven door Frank Boeijen.